Hey allemaal, dit is mijn eerste verhaal hier, het is een fictief verhaal wat eigenlijk een fantasie van mij is. Het is een lange inleiding zeg maar, als er voldoende interesse is, schrijf ik er een vervolg aan.

Eindelijk thuis denkt Pieter als hij zijn motor in de garage plaatst. Hij zet nog maar net zijn helm af en zijn moeder komt reeds aangestormd: “Hoe ging het bij Chantal?”, vraagt ze hijgend. “Rotwijf”, is het enige Pieter mompelt en hij vertrekt naar zijn kamer. Pieter is een jongeman met 22 jaren op de teller en sinds kort gestopt met school. Het was niets voor hem, hele dagen stilzitten, opletten. Hij had het geprobeerd en het had niet gewerkt, dus was hij maar gestopt.

Zoals iedere ouder had zijn moeder het niet goedgekeurd, maar zij wist ook heel goed dat haar zoon niet in de wieg gelegd was voor hogere studies. Zij had daarom gezorgd dat Pieter niet hele dagen ging zitten niksen. “Nu je gestopt bent met studeren, moet je maar werk zoeken en mee betalen.”, had ze gezegd, waarop Pieter geantwoord had: “Als jij werk voor me vindt, zal ik gaan werken.” En zo kwam het dat Pieter al enkele dagen klusjes deed voor alle vriendinnen van zijn moeder. Hij moest het gras afrijden, de haag snoeien, muren schilderen, noem het maar op of hij had het al eens gedaan.

De vrouwen die hem de klusjes gaven, vonden het natuurlijk ook heerlijk. De klusjes werden eindelijk gedaan en dan nog wel door een jonge knaap. Pieter had er geen probleem mee dat de vrouwen naar hem keken als hij aan het werk was, hij maakte er zelfs een spel van door op strategische momenten zijn T-shirt uit te trekken. Vandaag was het echter niet mogelijk geweest dit spelletje te spelen. Hij zou drie dagen klusjes uitvoeren bij Chantal, de boezemvriendin van zijn moeder. Ze hadden samen op school gezeten en waren elkaar nooit uit het oog verloren.

Chantal is een bloedmooie vrouw en dat weet ze. Steeds draagt ze deftige mantelpakjes of chique jumpsuits gecombineerd met een paar bijpassende pumps. Zelfs haar make-up en kapsel waren steeds tot in de puntjes geperfectioneerd. Ze is een streling voor het oog en dat maakt haar nou net een bitch. Ze vindt zichzelf het middelpunt van de belangstelling en commandeert en manipuleert iedereen rondom haar.




Zo had ze Pieter deze middag de omheining wel driemaal opnieuw doen schilderen, eerst met een laag lichtblauwe verf, daarna met donkerbruine verf omdat die misschien toch beter bij haar villa past en ten slotte met een laag wit. Wit straalt volgens Chantal toch iets meer klasse uit, waardoor Pieter de hele omheining rond haar tuin weer wit kon schilderen.

Bij het eten zegt zijn moeder dat Chantal gebeld heeft met de boodschap dat ze morgen niet thuis zal zijn, maar dat Pieter via de achterdeur binnen kan en dat ze een lijstje met klusjes op tafel heeft gelegd. Pieter fleurt helemaal op, hij zal morgen rustig de klusjes kunnen uitvoeren.

Met een glimlach op zijn gezicht staat Pieter de volgende dag op. Hij springt op zijn motor en rijdt naar de prachtige villa van Chantal. Voorzichtig opent hij de achterdeur, misschien is ze nog thuis. Geen geluid, hij is helemaal alleen. Opgelucht neemt hij het papiertje van de tafel en leest wat Chantal heeft neergeschreven: Raamkozijnen schilderen, haag snoeien, gras afrijden, en ga zo maar door. Ze verwacht toch niet dat dit allemaal op één dag gebeurt denkt Pieter in zichzelf.

Hij begint met de metershoge hagen en na een uurtje heeft hij ze perfect gesnoeid. Heerlijk toch zo op jezelf kunnen werken zonder gestoord te worden, denkt Pieter als hij even naar zijn werk kijkt. Nog even het gras afrijden voor het middageten en dan zullen de raamkozijnen deze namiddag geschilderd worden.

Even later staat Pieter op een ladder de raamkozijnen te schilderen wanneer hij opmerkt dat de vensters waar hij nu aan werkt afgeplakt zijn. Zijn interesse was gewekt en zodra hij even pauze nam, ging Pieter op zoektocht. Hij wandelt de trap op en zoals hij zich kon herinneren waren hier slechts twee deuren: de slaapkamer van Chantal en haar badkamer. Pieter staat even te draaien in de gang tot hij beseft dat er een geheime deur moet zijn in Chantals slaapkamer. Zijn interesse is gewekt, maar toch besluit Pieter verder de klusjes af te werken.

Pieter geeft de raamkozijnen allemaal nog eens een tweede laag zodat ze mooi geschilderd zijn en slechts wanneer hij op het punt staat te vertrekken, dwalen zijn gedachten weer af naar de geheime kamer in de villa.
Pieter haastte zich snel weer de trap op en wandelde de kamer van Chantal binnen. Deze was exact zoals hij verwacht had, een groot wit opgemaakt bed met grote hoofdsteun een gigantische spiegel recht tegenover het bed en een kleerkast zo groot als zijn kamer. Het enige wat Pieter raar vond was de spiegel die ook boven het bed hing, maar verder dacht hij hier niet over na. Hij kwam immers voor de geheime ruimte.




Pieter kende de vorm van de villa zeer goed en wist dus ongeveer waar de geheime kamer zich zou bevinden. De geheime deur moet zich bevinden achter de grote kleerkast bedacht Pieter zich en hij probeert de kast te verschuiven. Dat lukt niet, dus moet er een andere manier zijn beseft Pieter na vijf minuten trekken en duwen aan de kast.

Hij opent de kast en daar hangen alle mantelpakjes, jurken en jumpsuits van Chantal, perfect geordend volgens seizoen en vervolgens per kleur. Er was echter nergens ondergoed op te merken, maar dit interesseerde Pieter niet. Hij moest de geheime kamer vinden en voor Chantal thuis kwam. Terwijl Pieter de achterkant van de kast afzoekt klopt hij met zijn vinger tegen de achterwand.
Plots hoort hij een hol geluid, dit moet de ingang zijn. Hij schuift de kledij die er voor hangt voorzichtig opzij en dan ziet hij een kleine klink. Hij grijpt de klink, draait er aan en meteen schuift een deel van de achterwand opzij. Pieter stapt voorzichtig door de kast in de kleinere ruimte er achter en wat hij ziet kan hij niet geloven.

De hele muren hangen vol foto’s van Chantal, op de ene staat ze naakt, met haar armen op haar rug gebonden en worden haar borsten overgoten met kaarsvet, op de volgende pijpt ze dan weer een lul terwijl vijf andere mannen zich rukken rondom haar. Maar één foto trekt toch Pieters aandacht. Het is de grootste foto van ze allemaal en hij hangt voor de kleine venster die hij vandaag geschilderd heeft.

Op de foto ligt Chantal vastgebonden op haar bed en staat er over haar lichaam in grote letters SLET geschreven. Pieter voelt zijn lul groeien, heerlijk hoe die bitch vernederd wordt, denkt hij. Na even gefascineerd naar de foto te hebben staan staren, beslist hij de kamer te fotograferen en verder te onderzoeken. Hij neemt snel wat foto’s van de kamer, waaronder ook enkele close-ups waardoor Chantal duidelijk te herkennen is en kijkt verder wat hij in de kamer kan vinden.

Hij trekt alle lades open en steeds zijn deze gevuld met sexspeeltjes, de ene zit vol dildo’s, de andere vol zweepjes, … Wat hij nog steeds niet gevonden heeft is Chantals ondergoed en dus rijst de vraag of de slet misschien steeds zonder ondergoed loopt. Plots vindt hij het antwoord op zijn vraag. Hij haalt uit een klein kastje een rolletje papier: “Contract tussen Dominant en sub”, staat erop te lezen.

Hij rolt het contract uit en hierop leest hij enkele regels: de sub zal nooit ondergoed dragen, de sub zal de Dominant steeds gehoorzamen, de sub zal zich steeds klassevol kleden, … Pieter kon zijn ogen niet geloven, Chantal, de altijd zo hatelijke dame kan niet zelf bepalen wat ze doet. Hij voelde zijn lul groeien, heerlijk de gedachte om de macht over Chantal te hebben en met de foto’s die hij genomen had, wist hij perfect hoe hij dat voor elkaar ging krijgen.

Opmerkingen over het verhaal kan je altijd kwijt op: Dominante_Student@hotmail.com
Bij voldoende interesse, schrijf ik een vervolg waarin Pieter de macht over Chantal zal krijgen.