Onopvallend zat Carla te genieten van de blote meiden onder de douche van de kleedkamer van de hockeyclub. Ze was nu twee jaar leidster van Dames 1 en wanneer ze kon bleef ze na de training en de wedstrijden net zo lang in de kleedkamer tot de meeste meiden hadden gedoucht en zich weer hadden aangekleed. Ze moest natuurlijk wel voorzichtig zijn dat het niet opviel dat ze zat te gluren maar tot op heden had ze niet het idee dat iemand het in de gaten had. Haar favoriete meiden waren Anne-Fleur en Chantal. Beide net in de twintig. Beiden hadden een mooi lijf met mooie stevig borsten, lange benen en mooi ronde kontjes. Chantal stond pal voor Carla voorovergebogen haar lange zwarte haar droog te maken. Carla had een pracht zicht op de blote kont van de voorovergebogen meid. Omdat haar strakke billen iets van elkaar stonden kon ze kon zo het bruine sterretje bewonderen met daaronder de strakke schaamlippen. Lang kon ze niet blijven kijken maar dat was niet erg want even verder stond Anne-Fleur haar mooie lijf af te drogen. Zij heeft halflang blond haar wat alleen op haar hoofd te bewonderen is wand voor de rest heeft de mooie meid alle haar weggeschoren. Toen de meeste meiden de kleren weer hadden aangetrokken ging Carla naar de kantine om met de gehele ploeg, er waren vanavond tien meiden op te training geweest, nog even een drankje te doen. Het was een erg gezellige ploeg meiden. Vanavond was het echter net of iets over de ploeg hing. Het was minder gezellig dan anders. "Wat ben je stil Chantal, heb je liefdesverdriet of zijn er andere problemen?" Eén van de meisjes aan de grote tafel was het opgevallen dat Chantal wel erg stil was. Normaal gesproken was Chantal altijd één van de aanjagers en had altijd het hoogste woord. Ze was door haar manier van opscheppen niet het meest geliefde persoon van het dames-hockeyteam. Ze wist dat ze knap was en liet dat ook duidelijk blijken, niet altijd even tactvol. Vooral Anne-Fleur kon haar niet zien of luchten. Anne-Fleur was wat eenvoudiger in haar kledingkeuze ook al omdat ze net niet rond kon komen van haar uitkering en vaak rood stond bij de bank. "Nee hoor, er is niets. Maar ik ga wel naar huis, ik heb een belangrijke afspraak." Chantal pakte haar sporttas en ging snel weg. Nu was Chantal natuurlijk onderwerp van gesprek en allemaal waren ze dezelfde mening toegedaan, het was een eigenwijze bitch. Nadat de kantinebaas had aangegeven dat hij zou gaan sluiten vertrokken de dames.
De volgende morgen was Anne-Fleur al vroeg bij de pinken. Ze was vroeg wakker en kon toch niet meer slapen dus ging ze er uit en keek in de brievenbus of de postbode nog iets had gebracht.




Anne-Fleur zat haar post te bekijken en tussen alle reclame zat een brief van de woningcorporatie. Ze hoefde deze niet eens open te maken want ze wist al wat er in stond. Ze had al twee maanden geen huur kunnen betalen en gisteren had ze al een aanmaning van NUON gekregen. Haar toestand was eigenlijk hopeloos. En toen ze de brief van de woningcorporatie zag was de ramp helemaal compleet. Zoals de zaken er nu voor stonden moest ze binnen twee weken haar huur en de achterstand betalen en had ze nog drie weken om haar energierekening te betalen. Totaal een € 3.300,=. Momenteel zat ze zonder werk en huilend ging ze op de bank liggen. Ze moest nu toch actie ondernemen en zo snel mogelijk een baan zien te vinden. Ze ging zoals zo vaak achter haar PC zitten en ging wat zitten surfen. Op een gegeven moment kwam ze op een gratis chat-site en besloot hier in te loggen. Voor het eerst van haar leven, ze was nu 24 jaar, was ze op een BDSM site beland. Ze moest enkele dingen invoeren en besloot onder haar eigen naam in te loggen en gaf zich als een onderdanig iemand uit. Ze was nog maar net ingelogd of de berichten vlogen haar om de oren. Het waren allemaal mannen die wel wisten wat ze met een onderdanig meisje moesten doen. Ze besloot weer uit te loggen. Toen ze dit had gedaan ging ze nog wat op de site kijken en vond de link naar de advertenties. Het waren allemaal mensen die om een slavin of een meester zochten. Plotseling zag ze een advertentie waarin stond, "geld verdienen? probeer hier je geluk eens." Er stond een telefoonnummer bij en ze besloot eens te bellen wat zoiets inhield. Ze belde en kreeg een vriendelijk vrouwenstem aan de andere kant. Met trillende stem vertelde ze niet haar eigen naam maar bedacht er eentje en vroeg wat de advertentie op de site inhield. Het bleek te gaan om een BDSM-film waarin men twee vrouwen zocht die een wedstrijd in pijn tegen elkaar moesten doen. Als ze meer wou weten kon ze wel langskomen en toevallig was dit in Amsterdam waar ze zelf ook woonde. De vrouw gaf haar advies direct langs te komen voor een auditie. Heel vaak maakten de vrouwen die belden een afspraak en belden ze later weer af omdat ze er toch maar van af zagen zonder te weten wat de bedoeling was. Anne-Fleur besloot nu direct naar het adres te gaan wat haar werd opgegeven en een kwartier later belde ze aan. Ze stond te schudden van de spanning. Ze schrok zich wild toen de deur open ging. In de deur stond Carla, haar leidster bij de hockeyploeg. "Hallo Anne-Fleur wat kom jij doen in hemelsnaam”. Anne-Fleur was met stomheid geslagen en stamelde alleen maar ”Eh, eh, Carla, ik eh, tjeetje ik denk dat ik helemaal verkeerd ben. Neem me niet kwalijk”. “Jij wilt me toch niet vertellen dat jij net hebt gebeld voor de advertentie”, vroeg Carla verbaasd. Anne-Fleur wist niet wat ze moest zeggen en voor ze het wist zei ze dat dit inderdaad het geval was. “Dat meen je niet, kom snel binnen” De vrouw die ze aan de lijn had gehad bleek dus Carla te zijn en die nam haar mee naar een klein kantoortje. "Ga zitten, koffie?". Anne-Fleur dronk nooit koffie en vroeg om een glaasje water. Carla haalde een glaasje water en legde uit wat de bedoeling was. "Wij maken films met een hoog sm-gehalte, Heb je daar ervaring mee?" Anne-Fleur had wel eens films gezien waarin vrouwen werden geslagen en vernederd en had dit nooit aantrekkelijk gevonden. "Nee, sorry, daar heb ik niets mee." "Ik zou er toch maar eens over nadenken als ik jou was. Je kan er veel geld mee verdienen. Ik weet niet hoe je er financieel voor staat maar als je geluk hebt en doorzettingsvermogen kan je in één film € 7.500,= verdienen, belastingvrij. Je ziet er goed uit, ik denk dat je een uitstekend model zal zijn." Oeps, zoveel geld, als ze dat zou verdienen kan ze in één keer haar schulden betalen. Anne-Fleur werd nu toch wel nieuwsgierig, "Waar gaat zo'n film dan over als ik vragen mag." Misschien hield het niet zoveel in en was het geld snel verdiend. "Ah, dus toch niet helemaal negatief. Wel ik zal je in het kort vertellen waar zo'n film over gaat. Jij gaat met nog een vrouw een wedstrijd houden in het pijn lijden. We hebben een kast met allemaal opdrachten die je eventueel moet ondergaan. Je trekt een opdracht en zal die in de strafkamer ondergaan. We hebben Helmut en Ilse die de straffen, want dat zijn de opdrachten in feite, op je uitvoeren. Er kunnen bijzonder vernederende en pijnlijke straffen bijzitten maar ook minder pijnlijke. Het is de bedoeling dat jij en je tegenstandster om beurt een straf trekken en die dan direct ondergaan. De eerste die afhaakt krijgt helemaal niets en de winnares krijgt het geld naar rato van het aantal straffen wat ze heeft ondergaan. Maximaal kan je dus € 7.500,= verdienen maar dan moet je totaal 10 straffen kunnen ondergaan. De eerste sessie bestaat uit vijf straffen die je zo wie zo moet halen en waarmee je € 2.500,= verdiend.




De tweede sessie bestaat uit drie straffen die erger zijn dan de eerste sessie en daar verdien je ook € 2.500,= mee. De laatste sessie bestaat uit twee straffen die je ook weer € 2.500,= opleveren. Wanneer jullie dan beide nog in de race zijn gaan we net zo lang door tot er eentje afhaakt maar dan krijgt de verliezer € 2.500,= en de winnares € 5.000,=." Anne-Fleur vroeg waar de straffen uit bestonden maar die mocht ze niet weten. Dat merkte ze vanzelf wel wanneer ze mee deed. "Wanneer je nu beslist kunnen we heel misschien vanmiddag al de opnamen maken. Er is namelijk nog een sollicitant die zo meteen nog komt en wanneer die wordt aangenomen kunnen we jullie vanmiddag al filmen. Anne-Fleur keek de Carla verbaast aan. Meen je het echt dat jij hier werkt? Carla vertelde dat ze hier bij toeval terecht was gekomen en nu al twee jaar hielp bij de opnamen en het aannemen van de meisjes. Anne-Fleur zat Carla stomverbaasd aan te kijken. En dan eventueel vanmiddag al opnamen? Dat ging wel erg snel. "Mag ik hier even een nachtje over nadenken? Dit is niet zo maar iets als ik het goed begrijp." "Sorry Anne-Fleur maar er zijn niet veel vrouwen die staan te springen om aan zoiets mee te doen wanneer de volgende kandidaat ook akkoord gaat en ze is een beetje knap, want dat moet wel natuurlijk kunnen vanmiddag de opnamen kunnen zijn. Soms duurt dat wel vijf of zes weken voor we twee geschikte vrouwen hebben. Je moet het zelf weten natuurlijk, ik wil je niet dwingen te overhaasten maar zo liggen de zaken wel." Anne-Fleur rekende snel uit dat wanneer ze nu toehapte ze haar schulden in één keer kon betalen en ook nog wat overhield. Alleen wanneer ze van haar tegenstandster zou winnen uiteraard. "Goed, ik doe het." Ze schrok zelf dat ze het zei en had eigenlijk spijt. "Prima Anne-Fleur maar voor we het contract tekenen wil ik je eerst bekijken. Als je je even helemaal wilt uitkleden kan ik even bekijken of er nog belemmeringen zijn." Anne-Fleur verschoot van kleur. "Uitkleden? Moet ik in mijn blootje?" "Ja meisje, we willen wel meisjes die er ongeschonden uit zien. Dus graag alles uit en af, b.h. slip, alles." Carla zag Anne-Fleur verschieten van kleur. “Maar je hebt me toch al vaak genoeg naakt gezien in de kleedkamer?.” "Beste Anne-Fleur, ik hoop dat je in de gaten hebt dat je bij de opnamen van de film ook helemaal naakt gaat en er zal niets maar dan ook niets van je lichaam niet in beeld komen. Je zal worden vastgezet in allerlei houdingen zelfs met wijd open gespreide benen. Dus dat ik je even naakt voor me wil hebben is niets vergeleken met wat je in de film zal moeten doen en ondergaan." Anne-Fleur was helemaal verslagen. Hoe kon ze nu ook denken dat het een normale film zou worden, in korte tijd zoveel verdienen in een sm film dan zou ze dus inderdaad naakt moeten. Plotseling bedacht ze zich dat een film door iedereen bekeken kon worden en dus ook haar vrienden en bekenden. Vele vragen kwamen nu nog in haar boven. Carla vertelde haar dat films voornamelijk bestemd waren voor Azie maar dat inderdaad iedereen de films kon zien. "We kunnen wat aan je haar doen en je anders opmaken maar meer niet." Anne-Fleur begon te huilen. Wat moest ze doen. Als ze toehapte had ze vanavond € 7.500,= in de pocket en kon ze haar schulden aflossen. Wanneer ze niets deed bestond de kans dat ze over een paar dagen op straat stond. Carla troostte haar en gaf haar een paar tissues om haar tranen af te vegen. Plotseling nam ze het besluit aan de wedstrijd mee te doen en even later stond ze helemaal naakt in het kantoortje. "Je bent een mooie meid Anne-Fleur, meestal hangen bij meiden van jouw leeftijd de borsten, zijn de billen te dik en ontstaat er al een buikje maar je bent een uitzondering." Mooie stevige tietjes en leuke tepels. Heb je gevoelige tepels?" Anne-Fleur kreeg weer een rode kleur van schaamte dat Carla haar borst vastpakte maar liet haar begaan en gaf toe dat ze best wel gevoelige tepels had. Terwijl ze dit zei had Carla haar tepels tussen duim en wijsvinger vastgepakt en kneep er zo hard in dat de tranen in de ogen van Anne-Fleur sprongen. Ze kon nog net een kreet van pijn onderdrukken. "Mooi, mooi, leuk, vlak buikje, geschoren kutje, lekker kontje en mooi lange slanke benen. Helmut en Ilse zullen tevreden zijn. Trek je kleren maar weer aan, ik heb genoeg gezien. We kunnen het contract tekenen." Anne-Fleur las vluchtig het contract door. Ook werd haar nu duidelijk gemaakt dat ze hoogstwaarschijnlijk twee weken lang de gevolgen van de wedstrijd op haar lichaam kon zien. Striemen en blauwe plekken waren minimaal zo lang zichtbaar. Ze had echter haar beslissing genomen niet terug te gaan en zou voor de hoofdprijs gaan.




Carla zei dat ze de komende twee weken geen wedstrijden hadden en zij zou wel iets bedenken om de trainingen af te zeggen. Ze moest nog een formulier tekenen waarin ze verklaarde dat ze geheel vrijwillig meedeed aan de filmopnamen en een geheimhouding had en toen dit klaar was ging ze naar huis. Wanneer de andere vrouw ook werd aangenomen zou Carla haar bellen. Daarna zou ze het adres doorkrijgen waar ze zich dan om drie uur moest melden. Het was nu half twaalf en ze had dus nog een paar uur om iets te eten. Opmaken hoefde niet want dat zou voor de opnamen gebeuren. Ze was wel erg benieuwd wat voor vrouw haar tegenstandster zou zijn. Ze moest winnen om uit de schulden te komen en was ook vast van plan dit te doen. Ze had geen trek maar wou toch iets eten en terwijl ze net een patatje had besteld ging de telefoon en belde Carla dat er een tegenstandster voor haar was en gaf het adres door. Tegen drie uur stond ze voor het pand waar de opnamen plaats zouden vinden. Het was op een industrieterrein. Ze zette haar fiets in een fietsenrek en net toen ze aan wou bellen ging de deur al open. Carla liet haar binnen en begeleide haar naar een kamer waar een kaptafel stond. Carla zou haar opmaken. Haar lange blonde haren werden opgestoken en bijelkaar gebonden zodat haar nek vrij kwam. ook werd ze opzichtig opgemaakt en ze hoopte maar dat dit een belemmering zou zijn om haar te herkennen. Zware oogschaduw, rode lippen en veel schmink kreeg ze op. Ze was het zelf niet gewend omdat ze dit niet nodig had. Net toen ze klaar was ging de deur open en verschenen er vier mensen, drie mannen en een vrouw. Ze stelden zich voor en het bleken Helmut, Ilse en twee cameramannen te zijn. De één stelde zich, met een zwaar Oost Europeaans accent, voor als Slobodan, de ander, een kleine man met een Aziatisch uiterlijk als Abe. Anne-Fleur nam de mensen zorgvuldig op. Helmut schatte ze rond de zestig jaar, hij was van een normaal postuur en zijn grijzend wordende haardos was nog redelijk vol. Hij leek haar een vriendelijke man en had er veel vertrouwen in dat hij niet een beul was. Anders was het met Ilse. Anne-Fleur had bij de eerste aanblik direct schrik van de harde koude ogen waarmee ze haar aankeek. De leeftijd schatte ze op een vijfendertig. Ze was groter dan Helmut en overduidelijk had ze alle kenmerken van een lesbische vrouw. Anne-Fleur wist zeker dat deze vrouw er een satanisch genoegen in zou scheppen om haar veel pijn te doen. Slobodan was een reus van een man die haar nu al geil bekeek en de kleine Abe kon ze niet echt inschatten. Om nou te zeggen dat deze mensen haar op haar gemak stelden. Na het voorstellen werd Anne-Fleur verzocht met Carla mee te komen. naar een vertrek waar de tegenstandster van Anne-Fleur al zat te wachten. Toen Anne-Fleur binnenkwam kreeg ze de tweede schrik van haar leven op één dag. Haar tegenstandster was niemand minder dan Chantal. Chantal had in een vlaag van verstand verbijstering al haar geld verkeerd belegt. Nu was ze alles kwijt en had niets meer. Tot overmaat van ramp was haar baas vorige week ook nog failliet gegaan en zat ze zonder werk. Ze was volkomen platzak en was, net als Anne-Fleur driftig op zoek gegaan naar advertenties waarbij ze direct snel geld kon verdienen. Ook zij was op dezelfde manier hier beland dan Anne-Fleur. Carla begon te lachen toen ze de schrik bij de beide meiden zag en zei, “Dat noemt men dus toeval, twee meiden van mijn team die diep in de schulden zitten. Ik heb het maar even niet verteld want dan ging misschien één van jullie weg en het zou zonde zijn want dit wordt filmhit, de wedstrijd met twee prachtige mooie meiden”. De beide meiden keken elkaar aan en hadden beide een rood hoofd. Beide konden wel door de grond. Anne-Fleur, die vreselijk gespannen was keek het vertrek rond. Het was grotendeels helverlicht, met in één hoek een camera. Tegenover de camera was tegen een wand een grote open kast geplaatst waarin allemaal opgerolde papieren zaten. Aan één kant stond voor de kast een kruk waar Carla plaats nam. Tegenover Carla aan de andere kant van de kast stonden twee krukken waar Chantal en Anne-Fleur plaats moesten nemen. Achter elke kruk stond een houten bak. Chantal en Anne-Fleur keken elkaar zo vijandig aan dat Carla genoot van dit schouwspel. Carla vroeg of de beide dames plaats wilden nemen op de krukken en in de hoek begon Abe de camera in gereedheid te brengen. Of het kwam omdat ze al geweldig nerveus was wist ze niet maar Anne-Fleur had totaal niet in de gaten dat er werd gefilmd. Carla wees op de enorme hoeveelheid opgerolde A-4tjes die zo in de kast waren gestald dat het leek of er allemaal buisje in de kast zaten. De kast was in drie vakken verdeeld. Het onderste vak zaten ongeveer driehonderd rolletjes in, het middelste vak een honderd en het bovenste vak vijftig. Uit het onderste deel moeste ze zo wie zo elk vijf straffen trekken om in aanmerking te komen voor € 2.500,=. In het middelste deel moesten ze drie straffen ondergaan om voor het volgende geld in aanmerking te komen. Hier waren de straffen uitgebreid met naalden. Het bovenste deel waren straffen verborgen met klappen, klemmen, naalden en elektrische behandelingen. De beide vrouwen zaten nerveus op de kruk en hoorden de spelregels aan die Carla hen vertelde. Ze zouden om beurt een straf moeten trekken welke dan in de strafkamer, naast deze kamer gelegen, zou worden uitgevoerd. Carla pakte een munt welke twee kleuren had. Anne-Fleur mocht als eerste een kleur kiezen en koos rood, de andere kant was wit. Carla gooide de munt omhoog en ving hem weer op. Rood lag boven, wat betekende dat Anne-Fleur als eerste een rol uit de kast moest pakken en voorlezen.
WORDT VERVOLGD.