Studievriend Rob was de enige die me de avond voor ons huwelijk waarschuwde: 'Ze manipuleert je, ze faket de boel.'
Ik prees me echter gelukkig met haar, al was ze wel wat bazig. De huwelijksdag was sober, haar ouders, drie broers en twee bevriende stellen waren aanwezig, Rob was niet gewenst, hem mocht ze niet. Op de eerste avond van ons samenleven overhandigde ze me een lijst met huisregels die twee A4'tjes omvatte.
'Kijk Han, je moet het zo zien, je weet dat ik graag de teugels in handen heb en houd, gesteld ben op orde en regelmaat, ik vind jou in dat plaatje passen, ik hoop dat je me niet teleurstelt.'
Ik vleide me tegen haar aan, was gek op haar atletische lijf waarin ik zo veilig kon wegkruipen. Als we stoeiden won zij met gemak, wat ik eigenlijk best opwindend vond, vooral als ze bovenop me ging zitten, met haar knieën op mijn bovenarmen, waardoor ik geen kant uit kon.
'En als ik niet voldoe, als ik fouten maak,' vroeg ik naar de bekende weg.
Ze tikte op mijn bovenbeen en trok mijn bovenlijf over haar vlezige dijen. Haar handen rusten op mijn billen, ze gaf geen antwoord, opwinding maakte zich van me meester. Al bij onze vierde ontmoeting had ik kennisgemaakt met de billenkoek, zoals zij het speels noemde. Ze hield ervan om alles bij de naam te noemen, het pak slaag spetterde ze eruit.
'Als je faalt krijg je straf, dat weet je.' Ze pakte liet me het contract lezen. Het was kort en bondig, ik ondertekende het met trillende hand en leverde me hiermee aan haar uit. Als enige voorwaarde had ik gesteld dat het binnen ons huis zou blijven, ons geheim zou zijn en blijven.
In de eerste maanden na mijn intrek bij haar maakte ik veelvuldig kennis met de door haar opgestelde gedragscodes. Uit films en video's kende ik het stereotype van de strenge meesteres, de gelaarsde kat. Cora was niet zo, ze schreeuwde niet, snauwde niet, beheerst kondigde ze regelmatig aan dat ze me moest straffen. Liefjes informeerde ze vervolgens of ik bevreesd was voor het pak slaag dat zou volgen. Omdat ik haar vertelde dat ik bang was voor geluidsoverlast door de dunne muur van onze slaapkamer naar onze buren, richtten we een strafcel in, in een kamer aan de buitenzijde. Op een rommelmarkt kocht ze een ouderwetse schoolbank, compleet met inktpotjes. Spannende maanden volgden. Bij Blokker testte ze een mattenklopper uit, ze schudde haar hoofd. Bij Xenos liet ze ons door een verkoopster naar de echte leiden, van wilgentenen gemaakt. Ze tikte er keurend mee op haar handpalm. Bij Intratuin kocht ze een drietal plantenstokjes, aan de verkoper vroeg ze of deze wel echt stevig waren en keek daarbij naar mij.



Haar ouders zouden ons komen opzoeken en een lang weekend blijven logeren. Ik zag er als een berg tegenop. Die pa viel nog wel mee, een goedlachse zakenman, lid van de Rotary en vrijmetselaar. Haar moeder was nog een graadje dominanter dan haar dochter. Net uit mijn werk werkte ik de opdrachtenlijst van Cora af, maakte de logeerbedden op, gaf de badkamer een goede beurt, warmde voor voor ons een restje op en bereidde alvast een kipschotel voor de volgende dag voor. Op mijn knieën ging ik intussen met een natte doek over de plavuizen, Cora lag met hoofdpijn op de bank. Ze keek toe hoe ik in mijn huiskostuum, een soort kruippak van suède, voor haar langs kroop. Plagend legde ze haar benen op mijn rug.
'Wat help je me toch goed, baasje, je bent echt een steun voor me.'
Ik draaide mijn kont naar haar toe, hoopte op wat warme klappen, maar ze bleven uit.
Ze mijmerde voor zich uit. 'Benieuwd hoe pa en ma ons huis zullen vinden.'
'Ze zijn toch al veel vaker bij jou geweest?'
'De laatste keer was nog voor jouw tijd, ze hebben het ook zo druk. Benieuwd wat ze van alle veranderingen vinden.'
Ik rook onraad, stond op uit mijn knielende positie om mijn woorden kracht bij te zetten. 'Het alleen voor ons, Cora, ik wil niet dat ze ons kamertje zien, dat heb je me beloofd.'
Met een karatetrap had ze me alweer op mijn knieën.
'We zullen zien. Als jij dit weekend braaf bent, blijft ons geheimpje intact, maar o wee als je niet goed je best doet, dan zwaait er wat.' Ze giechelde.

We zaten aan de koffie met appeltaart, schoonma keek keurend rond.
'Heb je tegenwoordig een werkster?'
Cora schudde haar hoofd. 'Nee ma, het is een werker, dat kan toch ook.'
Ze keek me aan, liet haar blik even op me rusten. 'Wat heb jij een rare broek aan, gekocht bij Zeeman?'
'Hij verslijt broeken bij de vleet, ma, deze heb ik voor hem gekocht via internet, drie voor de prijs van één. Han geeft niet zo om mode.'
Als een onmondig kind werd er over mij gepraat, ik sloeg compleet dicht.
'Sigaar, jongen?'
'Hij rookt niet binnenshuis pa, ik kan het u helaas niet verbieden, al had ik liever dat u ook naar buiten zou gaan.'
'Dacht het niet,' ik laat me door mijn dochter niet het huis uitjagen, wat denk je wel.'
De toon was gezet en het was pas vrijdagmiddag.
'Willen jullie ons huis zien?' leidde Cora af. 'Dan kunnen jullie meteen de bagage in de logeerkamer zetten.
Minnetjes voorzag schoonma de net opgeknapte kamers van commentaar. Ik had al mijn vrije dagen opgeofferd aan het verven, het leggen van laminaat, zelfs aan het opnieuw betegelen van de badkamer.
'Tegen jullie werker toch eens zeggen dat er in het afvoerputjes nog haren zitten.' Ze wierp me een venijnige blik toe.
Haar pa stond in onze slaapkamer te walmen, demonstratief zette Cora de ramen wagenwijd open.
'Wat doet dat matje voor het bed,' informeerde schoonmoeder.
Cora grinnikte, het zweet brak me uit. Soms moest ik voor straf een nacht op een dun yogamatje liggen.
'Ik doe aan yoga, heb ik wel nodig met mijn man.' Aanstellerig legde ze een arm over mijn schouders.
Haar pa vond yoga iets voor zwevers, vond het jammer dat ze niet meer tenniste.
'En deze kamer, wat hebben jullie hier?' Nieuwsgierige moeder rukte aan de gesloten deur. Mijn hart bonkte, ik had die morgen nog gecontroleerd of de deur wel was afgesloten.
'Het hobbykamertje van je schoonzoon, hij houdt zijn hobby graag nog even voor jullie geheim.'
'Juist ja,' klonk het bits.



Ik stond zwetend te redderen achter het fornuis, Cora kwam naast me staan.
'Het gaat toch best, schatje, vind je niet?' Ze omhelsde me en verstikte me bijna. 'Weet je dat ik best opgewonden ben, dat ik zin heb je eens flink over de knie te leggen, met ma en pa erbij. Flink op je billen rossen met de mattenklopper of met dat liniaal dat je bij V&D voor me gekocht heb. Lekker stout ventje van me.' Ze werkte haar knie tussen mijn benen en drukte deze onzacht tegen mijn gezwollen pik. Gulzig zogen onze monden zich aan elkaar. 'Je moet slaag,' hijgde ze.
'Wat staan jullie hier te smoezen, vervelen we jullie soms? Je pa wil nog een jonkie en ik een witje als dat er nog af kan.'
'Ja ma, ik moet hem nog wat beter dresseren, als gastheer moet hij nog heel wat leren. Je hoort het, Han, orders van ma dienen direct te worden opgevolgd, anders krijg je van haar hoogstpersoonlijk een geweldig portie blote billenkoek.'
Haar ma verdween, nogmaals waarschuwde ik haar sissend: 'Je hebt beloofd, Cora, dit is niet echt leuk meer.'
'Maar wel opwindend.'
Mijn handen beefden toen ik haar ouders van een drankje voorzag. In de keuken schonk ik mezelf een ferme borrel in.
Tijdens het eten dronk Cora meer dan ik van haar gewoon was. Het onderwerp was de maatschappijverloedering, fraude met uitkeringen en toeslagen, hooligans, overlast van junks.
'Ze moeten veel strenger optreden. Herinvoering van de lijfstraf, wat vind jij pa?'
Haar pa had 'm ook al goed zitten. Lallend verkondigde hij dat een goed pak slaag wonderen deed, maar dan wel op de blote kont. Hij hoestte en rochelde een fluim weg, het naeffect van vele jaren sigaren dampen.
Ik kondigde aan dat ik het nagerecht ging voorbereiden, in de kamer ging de discussie door en ik dacht aan Rob. Crême brulee, voor de gelegenheid had ik een brandertje gekocht, maar kreeg deze niet aan. Even wel, een steekvlam, ik brandde mijn poot en schreeuwde het uit, toen kwam schoonpa uit het niets de keuken inlopen. Zwijgend nam hij de brander van me over, stak deze zonder probleem aan en begon de crême behendig te voorzien van een caramellaag.
'Zo doe je dat. Laat die wijven maar even kletsen, zijn wij even onder elkaar. Even sigaartje doen?'
Een man van weinig woorden, maar met een priemende blik. 'Je zou iets aan sport moeten doen, ga eens sportscholen.'
In zijn bijzijn voelde ik me een dwerg.
Nu zelfstandig hanteerde ik iets te ferm de brander, de korst werd bijna zwart. Ik prutste het al te zeer verbrande weg en liep twee keer heen en weer om de bakjes te serveren.
'Dit ga ik dus niet eten, ik wil nog even geen kanker.' Ze schoof het schaaltje van zich weg. 'Geef maar aan de varkens.'
Cora en haar vader namen wel een hapje, daar bleef het bij.
'Han, nu komen mijn ouders een keer op bezoek, lukt het je niet om iets eetbaars op tafel te zetten. Ik vind dit heel misselijk van je, je weet wat mijn ouders voor me betekenen. Ik eis dat je hun je excuses aanbiedt.'
Er ging van alles door mijn hoofd, onder meer dat ik haar een pokkenwijf vond en dat haar pa en ma voor mijn part de boom in konden. Het spel dat zij met mij speelde was wat mij betreft uit. Ik zei echter niets, at ijverig mijn verbrande nagerecht op, ik zou me niet laten kennen.
'Han,' klonk het dreigend, 'je hoorde me wel, ik eis van je dat je op je knieën excuses aanbiedt aan mijn ouders. Nu!'
Ze trok me van mijn stoel en dwong me naast de zetel van haar vader. Ik stribbelde tegen, maar zij was me de baas. De vlezige hand van haar vader gaf me wat bemoedigende, maar felle tikjes vlak op mijn wang. Cora hield me stevig vast, gelaten liet ik me door haar dronken pa om de oren slaan. Ik moest van Cora zijn eeltige hand kussen. Ze dicteerde me dat ik moest zeggen dat het me speet en beterschap beloven. Ik deed het.
Aan mijn oor werd ik naar haar moeder geleid. Ik was intussen zo mak als een lam, ook bij mij had de drank zijn uitwerking niet gemist. Wat kon het me nog schelen, ik werd geslachtofferd, een vooropgezet plan. Ze weerde me af toen ik naar haar hand reikte.
'Het spijt me, moeder, ik zal voortaan beter mijn best doen.'
'O ja?' schamperde zij. 'Moet ik dat geloven?'

Wat me bezielde weet ik niet, maar ik voelde opeens een onbedwingbare behoefte aan de totale overgave. Mijn gezicht had ik al verloren, de rest kon er nog wel bij. Ik kuste mijn schoonmoeders laarzen, likte ze van onder tot boven. Zij wendde de hak van haar laars naar mijn mond, ik begon gulzig te zuigen, als en baby aan een speen.
Cora onderbrak ons: 'Ik moet even iets afrekenen met mijn man in zijn kamertje, we zij over een kwartiertje terug.'
'Nummertje maken, zeker,' veronderstelde haar pa. 'Geile donder die je bent. En hij ook, dat heb ik wel gemerkt.'
Resoluut troonde Cora me mee naar het strafhok. Over de bok, met de zweep en met de lat. Tijdens de voltrekking hoorde ik haar niet. Later bij haar over de knie, terwijl ze beneden vast alles zouden kunnen horen. Ze zette de zweep terug in het gareel, naast de rottinkjes. Mijn kont schrijnde gloeiend als hete kolen, waarop ik die avond moest zitten.
'Ons geheim, dit is tussen ons.' Ze keurde mijn billen. 'Mooi rood, het staat je goed.'

Vervolg volgt.

Graag reacties naar: lijfstrafje@gmail.com