| Smeken om geneukt te worden - 10083 keer gelezen |
|
Hier bestaat geen tijd. De zon regeert dit barre land van zout water en gloeiend zand. Iedere dag is er hetzelfde. Hete dagen, zoals je ze in Nederland hooguit een paar keer per jaar hebt en waarop iedereen vrijaf neemt. ‘s Avonds die beelden op het journaal van hopeloos verstopte wegen en tjokvolle stranden. De warmte die verlamt en verloedert. Half ontklede mensen die onderuitgezakt op terrassen en in tuinen hun schaamteloze lijven volgieten met koele dranken. Vrijwel naakte mensen die bewegingloos op het strand liggen en hun lichamen aanbieden aan de grijpgrage vingers van de zon. Doodstille hitte. Zo is het hier elke dag.
Waarom niet, denk ik. Er is hier niemand. De meeuwen zullen er geen aanstoot aan nemen. Ik stap uit mijn bikinibroekje en mik het op mijn badlaken. Kijk rond. Een niet onprettig gevoel van opwinding overvalt me als ik besef dat, hoewel het onwaarschijnlijk is, het ook niet volledig is uit te sluiten dat ik word bespied. Daarom stap ik statig als een ballerina naar het water. Als de zee mijn voeten streelt zet ik een sukkeldrafje in. Als hij naar mijn kruis reikt geef ik me helemaal aan hem over. Geen kippenvel, maar een weldadige koelte.
Ik probeer zo lang mogelijk op mijn rug te blijven drijven, met mijn hoofd achterover en mijn ogen gesloten. Wellustig water dringt mijn ooropeningen binnen en vult mijn hoofd met geruis. De zee speelt met mijn haren, mijn armen en mijn borsten. Ongecontroleerd deinen ze mee op de dansende golfjes. De zon prikt zacht in mijn tepels met onvoorstelbaar lange, onzichtbare naalden. Na enige tijd voel ik me als een dood voorwerp, een pluk zeewier of een stuk wrakhout, dat willoos wordt meegevoerd. Een machteloos lichaam, aangerand door de elementen.
Mijn ogen blijven gesloten als ik langzaam mijn handen naar mijn borsten breng en mijn tepels tussen de nagels van mijn duimen en wijsvingers klem. Voorzichtig spreid ik mijn benen zo ver mogelijk, ondertussen trachtend te blijven drijven. Duister licht, bruisende stilte. Zou je drijvend geneukt kunnen worden? Zou een man me kunnen vaststeken zonder me verder aan te mogen raken? Ik probeer het me voor te stellen. Gespannen mannelijk geslachtsdeel op de grens van water en lucht dringt uiterst omzichtig en met chirugische precisie bij me naar binnen. Zijn heupen bewegen tergend traag om te voorkomen dat ik verdrink. De ultieme strijd tussen gevoel en verstand. Ik moet klaarkomen, maar moet blijven leven om dat doel te bereiken. Moet me op beide concentreren, anders gaat het mis. De angst dat hij de controle over zichzelf verliest, mijn dijbenen stevig beetpakt, me woest gaat neuken en bij elke wilde stoot mijn hoofd verder onder water laat verdwijnen. Hij komt en ik sterf.
Als ik mijn ogen open en recht omhoog in de blauwe tijdloosheid tuur, zie ik hoog boven me een groep meeuwen hangen op bewegingloze vleugels, als spionnen van god. Een verre, langgerekte kreet. Een onbehaaglijk gevoel.
Ik kom onhandig spetterend overeind en speur over de uitgestrekte zandvlakte naar mijn spullen. Ik ben ver afgedreven. Dan haken mijn ogen zich vast aan vier menselijke gestalten, die wel erg dicht bij mijn badlaken en mijn kleren zijn neergestreken.
Zijn het mannen? Twee stellen misschien? Het is niet te zien van hier. Als een loerende krokodil glij ik door het water, zoekend naar een optimaal observatiepunt. Mijn onrust neemt per meter toe. Hoe dichter ik nader, hoe meer het erop lijkt dat het vier mannen zijn, maar de afstand blijft te groot om dat met absolute zekerheid te kunnen vaststellen. Ze hebben zich rond mijn badlaken en mijn spullen geposteerd alsof het hun eigendommen zijn. Alsof ze daar altijd al hebben gezeten en ik nooit heb bestaan. Mijn hart slaat als een bassdrum. Four to the floor.
Wat nu? Ik kan niet zo naar ze toelopen en naakt mijn spullen gaan staan claimen. Ik kan ook niet de rest van de middag in zee blijven liggen. Het zijn toch wel mijn spullen? Ik knijp mijn ogen samen en laat ze aandachtig over het strand glijden, maar vind niets dan zand. Maak jezelf niets wijs, denk ik, dat enorme oranje badlaken heb je speciaal meegenomen om je plek van grote afstand te kunnen terugvinden. Je paspoort en je geld liggen eronder, veilig verpakt in een plastic zak.
Wat moeten ze? Zoeken ze naar kostbaarheden tussen mijn spullen? Maar ze zitten daar bewegingloos, als eeuwenoude beelden van Griekse goden. Wachten ze op mij? Hebben ze me geobserveerd terwijl ik in zee met mezelf speelde? Ik ga verkracht worden! Kunnen ze me zien?
Ach, kom nou toch. Shit! Het zijn natuurlijk gewoon twee stellen, die tijdens een strandwandeling op mijn verlaten spullen zijn gestuit en zich afvragen waar de eigenares is gebleven. Ze zijn bang dat me iets is overkomen, dat ik verdronken ben. En als het nog lang duurt zullen ze misschien de politie waarschuwen.
Ik raap al mijn moed bij elkaar, sta op en begin vastberaden in hun richting te lopen. Het beschermende water druipt van me af en maakt me nog naakter. De zon prikt waarschuwend op mijn huid. Het zand kleeft aan mijn voeten alsof het me wil tegenhouden. Maar ik doe geen moeite mijn naaktheid te verbergen achter handen en loop zo natuurlijk en direct mogelijk naar dat ene punt op dat onmetelijke strand, die onvermijdelijke mijlpaal in de tijd.
Het zijn vier mannen. Ik zie het al van ver, maar kan nu niet meer terug. Hoe dichter ik ze nader, hoe meer details ze prijsgeven. Goed gebouwde sportschooltypes. Jaar of dertig. Man 1 is groot, heeft een kaalgeschoren hoofd maar is verder ongelooflijk behaard. Man 2 is klein maar breed gebouwd en sterk gespierd, en zijn bovenlichaam zit onder de tatoeages. Man 3 is lang en slank en heeft zijn blik strak op mijn onderlichaam gericht. Man 4 heeft een brutale, ongeschoren kop met donkere krullen en kijkt me spottend aan met koolzwarte ogen die branden van geilheid. Zijn blik maakt me razend, maar dat kan ik niet laten merken.
"Now that you have seen me, would you be so kind to leave," zeg ik zo neutraal mogelijk. Man 4 blijft me secondenlang recht aankijken en zegt dan met een Grieks accent: "I haven't seen your cunt yet!"
Verbijsterd kijk ik hem aan en besef op hetzelfde moment dat hij mijn zwakte registreert. "What?" stamel ik. Een seconde later houden Man 2 en Man 3 ieder één van mijn enkels in een ijzeren greep. Ik gil en kijk wanhopig rond of er iemand in de buurt is. In een fractie van een seconde zie ik ver weg door de hitte verwrongen menselijke contouren, waarvan niet is uit te maken in welke richting ze zich bewegen.
Ik buig voorover en probeer Man 2 en Man 3 te slaan, maar dat heeft enkel als effect dat mijn borsten onelegant heen en weer gaan zwaaien en ik bijna mijn evenwicht verlies. Hulpeloos blijf ik staan terwijl de beide mannen mijn benen verder uit elkaar trekken. Dan voel ik opeens een ruk aan mijn enkels en val achterover. Onmiddellijk grijpt Man 1 mijn polsen vast en drukt ze achter mijn hoofd tegen de grond. Ik gil opnieuw en voel mijn lijf door het zand kronkelen als dat van een hagedis. Man 4 knielt naast me neer, pakt in iedere hand één van mijn borsten en begint ze stevig te masseren. Daarbij blijft hij me recht aankijken met die bedwelmende, zwarte ogen. Mijn hart bonst alsof mijn leven op achtenzeventig toeren wordt afgespeeld. Ik hoor mezelf hijgen. Ik sla mijn ogen neer. Man 2 en Man 3, die elk met één hand mijn enkels vasthouden, strelen met hun andere hand de binnenkant van mijn dijen. Met elke streling komen de handen dichter bij mijn vagina, maar glijden dan weer naar beneden, stuurloos, als Odysseus op zijn dolend schip.
Het besef van volstrekte machteloosheid maakt me ineens ongelooflijk geil en angstig tegelijk. Ze merken het meteen. De greep op mijn armen verslapt. Man 2 en Man 3 laten mijn benen los en nemen de borstmassage over van Man 4. Ieder één borst, met beide handen. Ik sluit mijn ogen en doe mijn benen bij elkaar. Schaam me dood dat ik daar met een natte kut lig. Dan hoor ik Man 4 zeggen: "I haven't seen your cunt yet!" Ik open mijn ogen. Hij zit geknield voor mijn voeten.
Vele handen betasten mijn hunkerend lichaam. Man 1 houdt met één hand mijn polsen in het zand gedrukt en streelt met de andere mijn oksels en de binnenkant van mijn bovenarmen. Man 2 en Man 3 wrijven mijn tepels hard tussen hun duimen en wijsvingers. Met hun andere hand glijden ze over mijn buik in de richting van mijn schaamstreek en weer terug. Man 4 pakt mijn voeten, spreidt achteloos mijn willoze benen en kust mijn dijen. Dan trek ik mijn benen op en spreid ze zover mogelijk. Mijn natte kerf ligt voor hem opengesperd. Ik voel dat er zand tegenaan geplakt zit.
"Hmm," zegt hij en buigt zich voorover. Ik voel hem uitademen tegen mijn vagina. Probeer mijn onderlichaam naar zijn hoofd te wringen, maar slaag er niet in hem te bereiken. Een eeuwigheid lang voel ik niets anders dan zijn uitzinnig makende adem tegen mijn smekende kut.
Ineens houdt iemand een klein cassetterecordertje voor mijn gezicht, drukt een knop aan de bovenkant in en zegt: "Say it! I want to hear you say it!".
"No," zeg ik zwak en draai mijn hoofd weg. Maar vier handen gaan tegelijk op weg naar mijn vulkaan. Begerige vingers schampen de krater. Een tong glijdt over mijn schaamlippen. "Say it!" beveelt iemand.
"Fuck me," fluister ik.
|
|
|
|
|
|
|
|
|