| Vreemde praktijken III - 14758 keer gelezen |
|
Inwijding van een vreemde praktijk. Eigenlijk had ik me met graagte gebonden aan een afspraak met de Dokter, zelfs toen hij vertelde dat er dan publiek bij zou zijn en dat hij daarmee tegelijkertijd met het showen van mijn verdiensten, zijn nieuwe praktijkruimte zou kunnen testen, sowieso al een heugelijke avond, omdat ik nog niet eerder sinds ik min of meer zelfgaand ben, want alleenstaand kun je me niet noemen, met mijn batterij aan hulpen en meesterlijke minnaars, maar dat publiek maakte wel dat ik me afvroeg of ik dan überhaupt nog wel geil zou kunnen worden en de dokter vol vertrouwen dat dat wel zou lukken en heb me dus laten verleiden tot een weddenschap, waar ik achteraf geen spijt van had, hoewel het vrijwel onmogelijk zou zijn deze weddenschap te winnen aangezien ik gedurende langer dan 10 minuten tijdens de behandeling van 29 november droog zou moeten blijven, ter beoordeling aan de Zuster en mogelijk overige aanwezigen
In de periode voorafgaand aan de bewuste avond is er heel wat afgemaild en gechat en heeft de dokter me heel wat informatie ontfutselt, of ik ervaring had met publiek (ik vertel van die ene keer in Oss tijdens een jubileumfeest van de VSSM, maar die hebben me niet naakt gezien, ik vertel echter niet van die andere keer in een seksbioscoop toen R de aanwezige mannen eerst mijn natte kut toonde en toen hen uitnodigde me te bevoelen, toen er onbekende vingers in mijn kut wroetten, kreeg ik het benauwd en zijn we weg gegaan,maar toch heb ik me altijd afgevraagd of ik onder vreemde ogen en/of door onbekenden zou kunnen klaarkomen), hij vroeg of dat publiek slechts zou mogen toekijken of ook actief deelnemen?
Uiteindelijk liet ik dat helemaal aan de Dokter over, zelfs zijn verzoek om mijn taboes werd door mij slechts gehonoreerd met een verzoek om rekening te houden met mijn kaak en allergie voor cafeïne Of ik ervaring had met mannelijke onderdanigen begreep ik in eerste instantie verkeerd en ik vertelde van mijn enkele ervaringen met slavinnen en van mijn soms besmettelijk zijnde opstandigheid Toen meldde hij dat er die avond een meesteres met haar slaaf aanwezig zou zijn en dat ik op bespeelbaarheid getest zou worden en die slaaf met mijn inzet behandeld zou worden, toen kolkte het bloed in mijn hoofd, brandden mijn wangen, maar trok mijn geslacht verlangend naar die uitdaging, en zoals gezegd de weddenschap zou voorkomen dat het voor mij geen aangenaam verpozen zou zijn
's Middags voor het bezoek, ik ben kribbig tegen de kinderen, ik moet me nog scheren en het afdekringetje van de anale douche is weg, dus de achterkant kan ik hooguit met de gewone douche bewerken en dat dan alleen als ik de kinderen weg krijg, want in hun aanwezigheid ga ik dat beslist niet doen, tenslotte scheer ik me maar terwijl ze in en uit lopen en negeer ik de vragende blikken maar, mama gaat uit en dan scheert ze zich helemaal kaal.
Onderweg op de fiets en in de trein fantaseer ik over hetgeen me te wachten staat, hoeveel mensen zullen er nu komen? Wat voor mensen? Hoe zal de Zuster zijn? Koel en zakelijk, hard of zorgzaam? Ik raadpleeg het orakelboek en op mijn vraag of ik het naar mijn zin zal hebben, krijg het antwoord dat iemand anders het voor het zeggen heeft Hoe moeilijk het ook is om grenzen te verleggen, toch wil ik blijkbaar niet anders en leg ik mijn lot in de bekwame handen van de Dokter en de Zuster
Ik heb net mijn kleding gefatsoeneerd, om herhaling te voorkomen dat mijn kleding in een tandwiel komt dit keer de wijde pijpen van mijn paarse broekpak bij mijn pantykousjes ingestopt, als er een auto de oprit indraait, de Dokter! En mijn hart klopt in mijn keel en quasi nonchalant begroet ik hem (zou hem nou ook die hese verstikte stem opvallen of zou hij meer letten op mijn manmoedige pogingen niet te laten merken dat ik zo zenuwachtig ben?) en loop met hem naar binnen
In de kamer zit Zij, ze maakt een overdonderende indruk op me Gekleed in een perfect om haar prachtige slanke lichaam sluitende tot net over de knie reikende zwarte jurk, een boordje om haar hals en daaronder een klein stukje bloot, net een hint van de aanzet van haar borsten en dan haar onderzoekende, forsende blik en dan sperren mijn ogen zich open als ik de strak gespannen buik van een in een behoorlijk vergevorderd stadium verkerende zwangerschap, opmerk O ja, ik wist het wel, maar ze is zo stralend mooi en ondertussen priemen haar ogen in de mijne en kan ik haast niet van haar wegkijken en kan niet anders dan in bewonderende prietpraat uitbarsten Gelukkig neemt de Dokter me snel mee naar boven, voor de overige gasten arriveren.
Ik word weer met de vertrouwde voortvarendheid naar boven gedirigeerd Dit maal gaan we op de eerste verdieping door de echtelijke slaapkamer de nieuwe praktijkruimte in, een bijna taartpuntvormige ruimte die naar het plafond toe enigszins taps toeloopt, aan het einde van het lege brede gedeelte hangt een takel, de bijbehorende katrollen hangen meters hoog in de nok van het dak en aarzelend, nieuwsgierig maar ook geschrokken, zet ik enige passen in de richting van de hijsinstallatie, draai me dan weer naar de Dokter en zie de tafel met instrumentaria tegen de achtermuur en aan mijn linkerhand de gynaecologentafel met daarboven de welbekende operatielamp Mijn blik flitst weer terug naar de tafel, dit keer zal ik wel goed kijken naar de martelwerktuigen, maar ook dit keer kom ik niet verder dan een paar flarden van beelden; spuiten zonder maar ook met injectienaalden, (mijn maag keert zich om en knijpt van spanning, mijn kut reageert en ik moet even mijn ogen sluiten), dan rust mijn oog een moment op een glazen pot met verpakkingen, mijn vermoeden, katheters!, snoert me de mond en wringt me de keel, ik kan nog een laatste blik op de tafel werpen als de Dokter me verzoekt om me uit te kleden terwijl hij de overige gasten gaat verwelkomen Ik sputter nauwelijks tegen, nog wel iets van,"Helemaal?? Maar dan ben ik naakt als de anderen binnen komen", maken op hem totaal geen indruk en eenmaal alleen kleed ik me traag uit, vouw elk uitgetrokken kledingstuk zorgvuldig op en leg het op de vloer, de stoel is voor de Zuster en trek net mijn onderbroek uit als de Dokter weer binnen komt.
"Nog niet klaar? Dat schiet niet zo erg op", en op mijn haastige reactie door mijn onderbroek te verwijderen, zie ik een half begrijpend, half schamperend lachje rond zijn lippen spelen O meid als je eens wist wat je te wachten stond zeggen zijn ogen en hij neemt me monsterend op Ik voel zijn blikken langs mijn lichaam glijden Ziet hij de veranderingen? Geen gevulde buik meer, helaas wel een rolletje moet ik tot mijn schande bekennen De boezem is er door het afvallen ook niet voller op geworden en dan heb ik ook nog pukkeltjes van het fietszadel, dus daar waar je ze pas in tweede instantie ziet, maar dat moment dat ik zo vrees, dat iemand dat zal zien vervult me met schaamte en doet me mijn dijen en onderlichaam samenknijpen.
Hij tast en drukt met zachte maar trefzekere hand. 'Je zucht en hijgt weer? Je staat daar nog niet opgewonden te zijn bij je dokter?' Mijn antwoord slechts een verhevigd zuchten of een totaal staken van de ademhaling. Dus wel, ik kan het sap tussen mijn lippen voelen, het plekje tussen mijn vagina en anus is nat en er kruipt een druppel langs mijn dij. 'Je hebt bij voorbaat de weddenschap verloren?'
'Ik zou niet weten waarom, ik ben nog niet eens 10 minuten binnen en dan nog, de behandeling is toch niet voorbij?', is mijn brutale respons.
Hij grijnst en kijkt me pal in de ogen, ik snuif, maar sla mijn ogen neer en voel de schaamtevolle overgave van mijn lichaam.
De Dokter laat me naakt, 'in volle glorie' staan, terwijl hij iemand uitnodigt om vooral binnen te komen, om te bekijken wat hij voor sla-vinnenvlees in de kuip heeft en met de woorden 'Hier is iemand die met je wil kennismaken', stapt une grande dame binnen. Ik ben geen kleintje, maar nu steekt een beeldschone, voluptueuze vrouw met donkere doordringende ogen achter een streng montuur, ruim boven mij uit. Ik weet niet of aankijken wel bij spelregels hoort, maar in eerste instantie kan ik niet anders dan gebiologeerd haar aanstaren.
Ik kijk ik in een paar dwingende ogen, die me mijn blik doet neerslaan. Ik zie haar weelderige lange donkere lokken, haar ritselende zwarte rokken van de jurk, met het rode lijfje dat door de vetersluiting, de lage hals, de boezem zo fraai benadrukt. En ik voel me ineens heel klein en zoals gewoonlijk barst ik dan van de bijdehante opmerkingen. Ze stelt zich voor als Meesteres C. en haar keurende ogen nemen mij monsterend op. Ik probeer haar aan te kijken en frank en vrij te spreken, maar ik ben onder de indruk. Wat wil deze vrouw van mij? Kijken of ik uit het juiste hout gesneden ben, zo had de dokter me tijdens een chat gewaarschuwd, om als slavin behandeld te worden. Op mijn protesten dat ik een patiënte en geen slavin was, schreef hij me dat ik de behandeling aan de dokter moest overlaten en had ik, al opgewonden bij het idee een meesteres onder ogen te komen, nog voor de vorm wat tegengesputterd.
Na een korte kennismaking, ik, me pijnlijk bewust van mijn totale staat van ontkleding en opwinding en zij als van een natuurlijke kalmte en overwicht, indrukwekkend gekleed, licht spottend op me neer kijkend, heeft alles onder controle. Geniet van mijn verlegenheid en de bijkomstige spitsvondigheden, gelukkig ze lacht en informeert bij de dokter of 'ze altijd zo is?'
'Nou nee, eigenlijk ken ik haar zo niet, ze is een stuk opstandiger dan de vorige keer, maar dat krijgen we er wel uit vanavond.' En zo volgen er nog wat kwinkslagen en dan vertrekt ze weer naar beneden. Half opgelucht, de Dokter is een vertrouwde figuur geworden in deze onbekende situatie, maar ook enigszins onzeker over haar oordeel.
De Dokter voltooit zijn eerste onderzoek, ontlokt me nog wat trillerige zuchten door mijn borstjes stevig te betasten, en besluit dat het tijd wordt voor het intiemere observeren. Zijn vingers raken vluchtig mijn schaamlippen, nog eens en dan doopt hij achteloos zijn vingers in mijn sap. 'Zie je wel, wel degelijk opgewonden', constateert hij droogjes.
'Met je handen op de tafel steunen, benen spreiden en laat me de achterkant maar eens zien', doet me in verontschuldigende verklaringen uitbarsten. 'Het ringetje van dat ding, je weet wel, waarmee je het schoon kan maken, ineens weg en kinderen die de hele tijd in en uit liepen, terwijl ik me schoor en dan geen tijd, en daarom dus, sorry, sorry, niet schoon daar.
Uiterst kalm trekt hij handschoenen aan. Laat zijn handen langs mijn rug en billen glijden en houdt ze dan de beide helften uit elkaar, mijn beide gaatjes weerloos, open en bloot onder zijn kritisch speurende blik.
'Ik hoop dat het ontharen dan wel in orde is bevonden, want een spoeling van die kant wil ik niet graag meemaken en zeker niet onder de ogen van anderen', sputter ik, zijn dreigement indachtig, me een publiekelijk klysma te geven als ik ongeschoren zou verschijnen.'
'Dat is je geraden en wie weet wat je vanavond nog gaat krijgen', is zijn bepaald niet geruststellende reactie. 'Misschien ga ik je wel het ergste laten ondergaan dat je kan bedenken, katheters, injecties en naalden, stroom en dan het vernederende onderzoeken door de Zuster van je zo overduidelijke opgewonden natte schede.'
Dan spreidt hij mijn billen met de vingers van één hand en schuift het topje van een vinger in mijn sluitspier. Ik voel de weerstand van de kringspier, de vinger die eerst de buitenkant van mijn anus onderzoekt en dan de binnenkant. Ik voel het pulseren in mijn sterretje, het wanhopig klemmen van mijn billen, het weifelen tussen spannen en ontspannen, dat zelfs mijn dijen doet trillen, het meegeven van de darmwand aan de krommende vinger, die dan kleine kringetjes begint te draaien, de sluitspier openend, tastend, drukkend en draaiend om mijn weerstand te overwinnen. Zijn vinger schuift vrij soepel mijn gaatje in. Pompend op en neer geeft wat meer problemen en zeker als er een tweede vinger bij komt.
Hij haalt nog eens diep heen en weer, daar waar zijn vingers het zachte weefsel laat golven, voel ik de opwinding toeslaan, de schaamte overtroeven en kom al bijna klaar op zijn vingers. Mijn kut staat open en het slijm glinstert tussen mijn dijen. Hij heeft nog maar nauwelijks me geconfronteerd met het meest schaamtevolle plekje van mijn lichaam, waarvan ik van te voren luid en duidelijk te verstaan gegeven heb, dat alleen met uiterste hygiëne tot een eventueel gebruik van mijn anus en rectum gekomen kan worden, en dat is niet het geval! Ik had geen kans een klysma te nemen en heb net ook nog gegeten en voel het schaamrood naar uit mijn hals naar mijn kruin stijgen. Zeker als ik na luttele seconden de opwinding tegen de schaamte in voel stijgen en een golf geil vocht in mijn kut voel opspatten. Als hij zo doorgaat, kom ik klaar voor we werkelijk begonnen zijn! Straks komt er net iemand binnen, terwijl ik in een zeer compromitterende houding sta klaar te komen. Maar mijn lichaam en de dokter zijn me genadig, binnen een halve minuut, hortend en stotend komt mijn ademhaling en dan raast een eerste orgasme door mijn lendenen. En helemaal een grote opluchting is het als hij vervolgens zijn vingers uit me haalt en demonstratief laat zien dat de witte handschoen nog steeds wit is voor hij hem van zijn vingers trekt en in de vuilnisbak gooit.
Dan komt de Zuster binnen. De eerste controle schiet het door me heen en met een zekere opluchting realiseer ik me dat de kans dat ik de weddenschap ga winnen, zo goed als verkeken is. Dat betekent dat ik tijdens de hele sessie zal genieten en dus nat zal zijn en daarmee een schuld bij de Dokter opbouw, de inzet is een dineetje voor gasten van de winnaar, geprepareerd en naakt opgediend door de verliezer, die natuurlijk niet alleen voor het versterken van de inwendige mens door voeding en drinken zal zorgen, maar eveneens voor het nodige vertier, door het lijdzaam en zonder tegenspartelen ondergaan van hetgeen die gasten in hun hoofd en wensenpakket kunnen hebben.
De Zuster slaat me nauwlettend gade.
Ziet ze de onvolkomenheden? Merkt ze mijn verregaande staat van opwinding? Ze blijft echter koel en afstandelijk, en zakelijk wordt mijn bloeddruk opgenomen, die hoger is dan tijdens mijn bevallingen, dus je hoeft je niet af te vragen of deze situatie invloed heeft, en wordt mijn hartslag gemeten, hetgeen wat voeten in de aarde heeft, omdat het om mijn borst gegespte apparaat, weigert. Maar ik kan ze uit eigen waarneming wel vertellen dat ook mijn hartslag verhoogd is. Desondanks achten beiden me in staat om de behandeling te doorstaan.
'Ga maar op de onderzoekstafel liggen, benen in de beugels, dan kan de Zuster eens controleren hoe het met de vochtigheidsgraad van je staat' en gehoorzaam voldoe ik aan zijn verzoek. Ik voel de spieren in mijn dijen trillen, mijn handen zijn klam. Als ze zich maar niet verschrikt afwenden van mijn natte geslacht. Nu zien ze de echte onvolkomenheden, de enorm opgezwollen lippen, de naar buiten puilende kleine schaamlippen en het ergste van alles, de pukkeltjes van het fietszadel! De Zuster trekt kalm een paar handschoenen aan en ik sluit mijn ogen. O alstublieft, waarom laat ik dit door een totale vreemde met me doen? Tengere vingers op mijn huid bewegen in de richting van mijn schede, glijden er vlinderlicht tussendoor, de lippen als bloemblaadjes openend en dan doopt ze hen recht in mijn vagina.
'In verregaande staat van opwinding, is met het blote oog te constateren, maar kan ik met grote zekerheid vaststellen dat de patiënte inderdaad nat is' is het droge commentaar van de Zuster en ik voel het schaamrood op mijn wangen branden.
Ik mag weer van de tafel komen en na nog wat algemeen trek en druk werk, delen ze me mede dat ik klaar ben en lichamelijk fit om een behandeling te kunnen ondergaan. Ik had op niets anders gerekend, maar voel me toch enigszins opgelucht. Ik ben goedgekeurd!
Er wordt zachtjes overlegd en de Zuster vertrekt. Ik hoor praten in de slaapkamer ernaast, de stem van Meesteres C. en een bedeesde mannenstem, de Zuster die iets zegt. Wat zouden ze toch van plan zijn? Hebben ze gemerkt dat ik mijn eerste orgasme al gehad heb? Ik krijg in elk geval geen commentaar, maar de opdracht achter de gynaecologenstoel tussen de beensteunen te komen staan. Mijn handen moet ik op de rand zetten en mijn benen uit elkaar, een beetje schuin naar achteren, zodat mijn blanke billen uitnodigend naar achteren steken. Ik krijg een paar zachte tikjes met een flapzweepje, net genoeg om een heel licht gloeien van mijn achterste te merken en me verlangend te maken naar meer. Maar daar deed de Dokter toch niet aan? Hij wil me heus wel pijn doen, als de behandeling dat tenminste noodzakelijk maakt, maar het slaan zou hij naar zijn zeggen aan anderen overlaten.
' Slaan is niet mijn vak', hoor ik danook na een tiental onovertuigende klapjes, 'daar heb ik natuurlijk iemand anders voor' en hij loopt de behandelkamer uit om terstond terug te keren met de Meesteres C. aan zijn zijde. 'Kijk jij maar eens of je wat kleur op die billen kan krijgen' en de vreemde vrouw hoor ik achter me langs lopen, ruisende rokken en een waarderend gemompel. Kleine scherpe tikjes op mijn billen, als een mals meibuitje, doen me wiebelen en kleine zuchtjes ontsnappen uit mijn mond. Al snel kan ik me niet stil meer houden en klinken smekende kreunen, smekend naar wat? ' Hoor je dat? Ze vindt het lekker. Ik geloof dat ze best wat meer kan hebben', klinkt het beschamende commentaar van haar en ik moet weer bijdehand doen. Het komt me op een regen van zweepslagen te staan, snel draait de zweep voor mijn billen en nu lijkt het meer op een herfststorm, waarbij de bliksemflitsen mijn billen klieven en het gloeien van mijn huid van zachtroze naar lichtrood overgaat. Ik sta met gebogen hoofd, mijn haren belemmeren me het zicht op mijn omgeving en eigenlijk wil ik die niet eens meer zien, ik ga teveel op in het uiteenspatten van de zweep op mijn billen.
Dan komen er mensen binnen, de Zuster met de slaaf vermoed ik, maar ik kan ze slechts horen en niet zien.
'Zijn haar billen niet mooi rood?' vraagt de Meesteres en ik hoor een zachte mannen stem dat beamen. 'Zet hem maar in de takels. Ik ben bijna klaar hier' en ik hoor hoe een katrol rammelt en een zacht kreunend protest als armen naar boven worden getrokken.
'Genoeg. Ga maar op de stoel, dan kunnen we eens kijken hoe het er nu voor staat. Zou het al droog zijn?', klinkt het spottend achter me en gedwee doe ik wat me is opgedragen. Droog zal ik niet zijn, daarvoor was het pak billenkoek veel te aangenaam. Ik klim tussen de beugels door de tafel op, wordt met mijn billen tot aan de rand gedirigeerd. 'Billen helemaal naar de rand en strek je armen maar naar boven. Je hebt de vorige keer al bewezen niet stil te kunnen liggen, dus die zetten we maar vast' en binnen de kortste keren lig ik uitgestrekt vast. Mijn benen gespreid in de beugels en dan zie ik hem pas, tussen mijn benen door, op enige afstand van de tafel, staat een naakte man, zijn armen boven zijn hoofd aan een spreidstok gebonden en maximaal opgetakeld, zodat zijn voeten nog net plat op de grond kunnen staan. Zijn tepels zijn opmerkelijk groot, wat zou zijn Meesteres daarmee hebben uitgespookt om ze zo te krijgen? Of zouden ze van nature zo groot zijn? De mijne, hoewel door het zogen van mijn kinderen wel iets van grootte veranderd, steken er schriel bij af. Ziet hij mijn opwinding? Mijn natte kut? Wat vindt hij daarvan? Stoot het hem af? Ik zie geen reactie van zijn geslacht. Zou hij getraind zijn op het niet tonen van opwinding? Mag hij eigenlijk wel genieten? Zou hij nog een rol krijgen in het geheel? Zou ik nog een rol krijgen bij het behandelen van hem?
Onzekerheid doet mijn maag samenkrimpen, maar verandert gelukkig niet mijn staat van opwinding, integendeel, doet die eerder nog toenemen. Wat zijn ze toch met me van plan? En hoe vernederend is dit voor mij en de slaaf, wij beiden naakt, terwijl de rest geheel gekleed is en wij zo overduidelijk in de onderdanige positie. Hij vast, uitgerekt onder de takel en ik gespreid op de tafel. Hij kan recht in mijn openstaande scheur kijken.
De Dokter vertelt me dat hij nu een wat grondiger onderzoek gaat uitvoeren en duwt en drukt in mijn buik, grijpt en knijpt, kneedt mijn ietwat overtollig vlees, drukt mijn adem uit mijn longen, draait een tepel tussen zijn vingers en direct schokt mijn bekken omhoog. Meesteres C. heeft zich bij haar slaaf gevoegd en speelt met zijn tepels. Hij houdt zich stil, moet toch niet makkelijk zijn, te oordelen naar venijnig drukken van haar nagels in zijn kwetsbare huid, en ondertussen draait en drukt de Dokter mij naar een graadje hoger op de opwindingsschaal.
Dan plakt hij een elektrode vlak boven mijn spleet en sluit een radeerwieltje aan op het stroomleverende apparaat. Oei, gaat hij dat op me gebruiken? Ik herinner me het scherpe prikken van het wieltje, vorige keer waren wat fijne rode krassen op mijn borsten en billen achtergebleven en die kon ik dankzij het erin prikkende zweet nog een week naderhand voelen. Met stroom! Wat zal het effect zijn? Ik haal hijgend adem, de spieren in mijn onderlichaam spannen en ontspannen. Het lijkt alsof mijn kut naar adem hapt als ik de eerste prikkende sporen over mijn lichaam voel trekken. Voorzover de bondage het toelaat, kronkel ik onder zijn trefzekere hand. Hij voert de stroom op en laat het wieltje zijn weg vinden over mijn hele voorkant, steeds dreigender in de richting van mijn kruis en dan vol over de grote schaamlippen. Mijn bekken veert op, mijn benen trillen, maar de sappen schieten toe en vooral als hij een stand 5 op het elektriciteitsmetertje zet, hoor ik me zelf gillen terwijl een brandend spoor van kut naar borsten wordt getrokken, een streep van rode puntjes over de hele afstand achterlatend. Mijn kut trekt samen, ik huiver en beef, voel alweer dat een orgasme niet ver weg is, probeer te focussen op de gebonden slaaf, zie echter alleen zijn smekende tepels en sluit mijn ogen weer, geef me over aan het trekken van brandende sporen over mijn lichaam.
'Het wordt weer tijd voor controle en daar kan slaaf g. mooi bij assisteren. Haal hem maar uit de takels en dan op zijn knieën hier voor de tafel, dan zit hij precies op ooghoogte van de patiënte haar vrouwelijke deel. Heb je wel eens in een klaarkomende vagina gekeken? Dan ga je dat nu zien. Laat hem maar bijlichten' hoor ik de Dokter zeggen en ik zie dat de Zuster en Meesteres C. de arme slaaf uit zijn lastige positie bevrijden, hem op de knieën dwingen en de Dokter geeft hem een zaklamp in zijn mond. Als ze tevreden zijn met zijn positie richt de Dokter zich weer op mij. Uit mijn ooghoeken zie ik hem een speculum insmeren met glijmiddel. Het ziet er uit als een grote. Niet dat dat een bezwaar is, mijn openingen zijn in verhouding met mijn uitstekende delen veel ruimer toebedeeld en mijn eigen vocht zou voor voldoende smering zorgen, maar ik stel het toch op prijs. Ik voel het koude metaal tegen mijn vagina drukken, soepel naar binnen glijden en met het opendraaien van het mechanisme, gaat mijn mond mee open en klinkt een langgerekt klagend geluidje uit me.
Hij draait verder en verder, alsof mijn geslacht wordt opengescheurd, de spieren knijpen om het harde metaal en de lantaarn schijnt recht in mijn binnenste. Wat hij vervolgens doet weet ik niet. Ik voel een dunne canule in me schuiven en mijn diep gelegen spieren van mijn vagina onwillekeurig samenknijpen, de spanning neemt toe en binnen een minuut,golft een orgasme door mijn lichaam. Zonder dat ik mijn spieren aanspan, de normale aanloop voor een hoogtepunt, komen spasmen als van een orgasme aangerold. Een totaal omgekeerde extase maakt zich van me meester, wijder en wijder worden de cirkels van ontspanning die diep in me beginnen en concentrisch naar buiten spreiden. Ik drijf verder en verder weg uit de realiteit, gedragen door golven van genot en kom en kom!!!!! Schaamte en lust strijden om voorrang, me al te bewust van de concentratie van de aanwezigen op mijn stuiptrekkende kut.
De volgende controle op vochtigheidsgraad door de Zuster heeft een voorspelbare uitkomst; ik ben nog steeds nat, voel het afkoelende vocht zelfs onder me, tussen mijn billen en onder mijn rug. Oh, hoe geil!!!
Het knisperen van verpakking maakt me weer wat bewuster van mijn omgeving. Mijn kut wordt opengelegd door twee schaarklemmen op mijn grote schaamlippen. Een dot met in alcohol gedrenkte watten glijdt over mijn opengesperde poes, het brandt en steekt! Ik weet wat dit betekent, het desinfecteren van mijn schaamspleet, duidt op het inbrengen van een katheter voor een blaasspoeling, Hij gaat demonstreren dat ik niet voor publiek kan plassen!! Ik voel paniek en opwinding in mijn kutje om voorrang strijden. Nee. Nee, nee niet doen, want ik heb het zo graag!! Laat hem stoppen met het demonstratief naast me desinfecteren van een metalen schaal. De Dokter praat rustig door tegen de overige aanwezigen.
'Ik ga jullie laten zien dat er heel wat vloeistof in die blaas kan en dat ze dan nog kan niet plassen', zegt hij en giet ondertussen de helft van de fles in de metalen schaal. Hij vult een grote injectiespuit met het fysiologisch zoutoplossing en ik voel de ingesmeerde canule in me glijden. Binnen de kortste keren vloeit het vocht in mijn blaas, zonder enige hindering voel ik het in me lopen. Spuit na spuit verdwijnt in me en bij de achtste grijpt de Zuster in. 'Ik geloof dat ze zo wel genoeg heeft, kijk eens hoe haar buik gespannen staat', zegt ze terwijl ze zachtjes over mijn gevulde blaas strijkt. Ik voel de spanning, de wens om te wateren en de angst om dat te doen. Ik word op een steek gehesen en aangemoedigd om mijn gevulde blaas te ledigen.
Maar hoe ik ook pers en wring, er komt geen druppel.Alle 800 ml blijft in me. Ik doe echt mijn uiterste best, maar alle vocht blijft opgesloten in mijn blaas. Zuster en Dokter houden mij overeind, helpen mij om te persen, maar ik blijf droog. Na enige tijd vruchteloos proberen mij te laten plassen, besluit de Dokter dat ik heb bewezen niet te kunnen plassen in het openbaar en word ik bevrijd van de bondage op de tafel en mag ik me beneden op de wc gaan ontlasten van de inmiddels dringende behoefte om te plassen. Als de Dokter mij eindelijk alleen laat, golft het vocht uit me. Voor mijn gevoel verlaten liters vocht mijn gevulde blaas, hoewel ik gezien heb dat ik nog maar nauwelijks de helft van de fles in me heb gekregen. Vlot staat hij weer bij me in de badkamer en word ik uitgenodigd om weer in de behandelkamer te komen.
Ik mag blij zijn dat ik niet kon plassen, de dokter had het de anderen al voorspeld, want daardoor blijft me een klysma bespaard. In plaats van mijn publiekelijke anale vuurdoop, zal slaaf g. een behandeling ondergaan en ik moet daarbij assisteren.
Hij moet knielen op de behandeltafel, zijn kont omhoog en naar ons gekeerd, deze houding vind ik vele malen vernederender dan de mijne en ik heb medelijden met hem. Ook hij krijgt een plakker voor het geleiden van elektriciteit en nu zie ik het effect van het scherp gepunte wieltje aangesloten op een transformator. Ik durf niet het aangeboden kastje te bedienen en laat dat aan de Dokter over. Bij stand 1 ondergaat de slaaf de prikkels gelaten, maar bij 2 zie ik onderhuidse spierbewegingen en krijgt hij het al heel wat moeilijker. De Dokter voert de stroom op tot stand 4, de spieren trekken krampachtig samen bij de plakker en daar waar het wieltje de slaaf raakt. Hij kreunt en heeft zichtbaar moeite deze foltering te ondergaan. Gelukkig krijgt de Dokter ook medelijden en zet het apparaatje uit, maar ik ben wat trots te horen dat ik tot stand 5 ben gekomen.
De opluchting van slaaf g. is echter van korte duur, want de Dokter vraagt hem of hij wel eens een klysma heeft gehad en op zijn ontkennende antwoord, vertelt hij hem dat daar dan vandaag verandering in zal komen. Hij loopt met een metalen schaaltje de kamer uit en laat mij naast het slachtoffer staan. De dames zitten relaxed toe te kijken, bespreken de conditie van slaaf g. Ik vang iets op over maagdelijke achterkant en begin te begrijpen dat een klysma niet het enige is dat hij nog nooit ondergaan heeft. De Dokter komt weer binnen nu met een gevulde schaal water. 'Jij gaat me assisteren', zegt hij tegen me, 'Houd zijn billen maar van elkaar, dan laat ik het water in zijn darm lopen'. Hij vult een balgje met water uit het schaaltje. Ik verman me, moet echt een paar keer slikken voor ik mijn inmiddels in handschoenen gestoken handen op zijn billen durf te leggen, die ik zo voorzichtig mogelijk uit elkaar trek.
Of het hem angst aanjaagt of opwindt, is voor mij niet zichtbaar, ik zou nu in geen geval met hem willen ruilen, maar hij protesteert niet en ontvangt gelaten een klodder glijmiddel die ik op zijn strakke aars moet smeren. De penetratie van zijn anus door het spuitje lijkt geen probleem, maar zodra het water in hem wordt gespoten, geeft hij toch tekenen van onbehagen, die door de Dokter volkomen genegeerd worden, door rustig nog een spuit te vullen en die in hem te knijpen. De slaaf huivert en heeft moeite met het stil zitten. 'Heet, te heet', hoor ik hem zachtjes mompelen en nu pas denk ik aan mijn plicht als assistent van de Dokter en voel in het schaaltje water, inderdaad veel te heet. Zo heftig is de kwelling niet bedoeld en de Dokter giet het restant fysiologische zoutoplossing van mijn blaasspoeling erbij met de mededeling dat hij dan wel de grotere hoeveelheid water in zijn darm krijgt toegediend. Ik houd mijn hart vast, dat is een ruime liter! Ik weet dat het kan, maar zo'n eerste keer lijkt me dat bepaald niet gemakkelijk vast te houden. Maar de slaaf is wel wat gewend blijkbaar, want zonder verder noemenswaardige protesten ontvangt hij het ene spuitje na het andere. De schaal is nog niet leeg als ik met de slaaf naar beneden naar de wc word gestuurd, 'Help hem maar bij het legen van zijn darmen', is mijn opdracht. Nou ik weet hoe vernederend en voor mij zelfs onmogelijk het is om je in het bijzijn van anderen te ontlasten en dus laat ik hem alleen in de badkamer. Telkens als ik boven een deur hoor, schiet ik snel de badkamer weer in, informeer naar zijn toestand en ga weer naar buiten als de kust weer veilig is. Vrij vlot, ik vind het tenminste vlot, heeft hij zijn darm geleegd en gaan we weer naar de behandelkamer, waar het gezelschap inmiddels in een geanimeerd gesprek is verwikkeld.
'Zo g. ik hoor dat je grootse plannen hebt. Je hebt je Meesteres ten huwelijk gevraagd en dat terwijl je nog maagd bent, zo kun je natuurlijk niet het huwelijksbootje instappen. Daar zullen we je met hulp van de patiënte danook van af helpen', zegt de Dokter met een sardonische grijns op zijn gezicht. Ik? Ik moet hem ontmaagden??? Neeeeee dat durf ik niet, dat kan ik niet. Maar afspraak is afspraak en ik heb zelf geen grenzen aangegeven, dus verder dan wat halve protesten kom ik niet. Ik krijg een blinddoek voor en voel een kleine dildo in mijn kut geschoven worden, glijmiddel is niet nodig, want ik ben nog steeds nat. De dildo zit aan een gordel die ik omgegespt krijg. Nu voel ik dat er aan de voorkant van me nog een dildo bungelt, o hemel, moet ik hem daarmee doorboren? Ik voel me vreselijk voor schut staan, midden in de hel verlichte ruimte en ik kan niets zien! Iemand dirigeert me tussen de beugels achter de arme slavenkont en ik krijg de opdracht toe te stoten. Voor het eerst in mijn leven moet ik iemand naaien en dan ook nog van achteren!
Ik voel zijn billen, krijg glijmiddel op mijn pik gesmeerd en met de moed der wanhoop steek ik toe. Verrassend soepel glijd ik naar binnen, het moet hem pijn doen, maar hij geeft geen kik. Voorzichtig beweeg ik heen en weer en merk dat als ik dieper ga, de dildo in mijn eigen kut voel bewegen. Maar ik kom tot de ontdekking dat ik hem geen pijn wil doen en dat ik het jammer vind, ook voor het eerst in mijn leven, dat ik geen pik heb, zodat ik de reactie van zijn rectum zou kunnen voelen. Voor mijn gevoel laten ze me eindeloos doorgaan. Krijg zelfs de opdracht hem beter te betasten en mijn handen worden om zijn middel geslagen. Ik voel een koude slappe penis en kan het niet laten die in elk geval warm te maken. Misschien mag hij geen opwinding tonen? Dan maak ik het hem dus alleen maar moeilijker en ik voel me onzeker doordat ik niet kan zien wat ik doe. De blinddoek wordt verwijderd, maar dat maakt het beslist niet gemakkelijker.
Nu zie ik mijn kleine zwarte pik in zijn aars verdwijnen, ben me intens bewust van het toekijkende publiek. Ik zou hem stevig moeten neuken om zelf aan mijn gerief te komen en even vergeet ik mijn mededogen met de slaaf en ik rag enkele malen de dildo heen en weer. Dat moet een onprettige gewaarwording zijn en vlug demp ik het tempo en de stootkracht. En dan is men eindelijk tevreden. De slaaf mag van de tafel komen en de dildogordel gaat af. Mijn stuk is veel natter dan hetgeen in hem gezeten heeft, dus de weddenschap heb ik definitief verloren.
Zelfs tijdens dit voor mij zo moeilijke onderdeel, ben ik gewoon geil gebleven.
Ik voel een grote gêne en maskeer dat als vanouds met veel gepraat, waardoor het napraten meer tijd in beslag heeft genomen dan de hele behandeling. Mijn eindconclusie is dat ik liever zelf gepijnigd word dan dat ik iemand pijn moet doen, maar dat ik onder dwang tot alles in staat ben.
|
|
|
|
|
|
|
|
|