| Vreemde praktijken deel 2 - 10839 keer gelezen |
|
Deel 2 van 3..Daar de praktijkruimte van de dokter op het ogenblik verbouwd wordt en ik plotseling toch een mogelijkheid zie om een afspraak te maken, wordt me na een diepzinnig gesprek over de afgelopen minder prettige gebeurtenissen, gekscherend een boom in het van de hitte zinderende bos aangeboden door de dokter. Lachend flap ik er tijdens dit gesprek uit dat ik aan vastgebonden aan een boom vooral herinneringen heb van opdringerige muggen en dat ik zeker niet zit te wachten op even opdringerige kijklustigen.
Op het laatste nippertje bel ik hem om de afspraak te bevestigen, maar wel met de mededeling dat ik niet in de gelegenheid ben om me te scheren, hetgeen hem helemaal doet dreigen met een boom en bovendien een nog veel publiekere, daar ik blijkbaar graag om moeilijkheden vraag..
En daar zit ik nu, op weg met de trein, een lekker boekje over seksuele fantasieën en vol lust omdat ik weer weken geleden voor het laatst een beurt heb gehad. Ik moet bellen met de dokter zodra ik in de buurt van zijn woonplaats kom en doe dat natuurlijk, inmiddels klopt niet alleen mijn hart vol verwachting. Ik stap de trein uit en zie hem vrijwel onmiddellijk staan, anders dan ik me hem herinner, de zonnebril verbergt zijn ogen en hij is minder tenger dan ik hem op mijn netvlies heb staan, maar wel heeft hij weer dat sardonische trekje om de lippen dat zegt dat hij precies weet waaraan ik geen weerstand heb kunnen bieden en waarom ik dus nu op het station bevend van opwinding sta.
Op zijn autoritaire begroeting "En?? Goed voorbereid?", kan ik niet anders dan ontkennen met een zenuwachtig lachje en probeer ik zelfverzekerd te antwoorden met scherts, dat dat qua ontharing niet het geval moge zijn, maar qua kleding wel . Ik draag mijn blauwe panden broek waarvan de pijpen tijdens het lopen tot boven aan mijn benen open vallen. Onder het roze T-shirt met het rode rubberachtige hart, waaronder staat gedrukt; 'feel what you can not tough', draag ik geen bh en ik zie zijn blik vallen op de opgerichte tepels die door de stof heen drukken. Bij het instappen in zijn auto wappert de pijp van mijn linkerbeen helemaal open en toont mijn blote been. Al wegrijdend controleert hij of ik werkelijk qua kleding ben voorbereid en merkt al fluks op dat mijn slip, hoewel een tanga, in de weg zit en gebied me dus die te verwijderen. Dat gaat helaas niet, want de panden van de broekspijpen zitten wel met banden om mijn taille en dus rest mij geen andere keuze dan het slipje opzij te schuiven en zodra ik dit doe voel ik in mijn spleet een koele vinger op onderzoek uitgaan. Feilloos weet hij mijn clitoris te vinden en al rijdend weet hij me binnen een binnen een paar minuten tot vlak voor mijn hoogtepunt te brengen.
Hij doopt zijn vingers in mijn opgewonden vulva en becommentarieert:" Noem je dat voorbereid?? Ongeschoren en een slip aan en bovendien al kleddernat? Wat moeten de overige weggebruikers wel niet denken als ze zien hoe schaamteloos jij je laat vingeren?" Ik doe verschrikt mijn ogen open, die altijd als het heel lekker of heel eng wordt hun eigen leven schijnen te leiden en dan dicht gaan, kijk opzij en zie tot mijn opluchting dat de bestuurder van de auto naast ons, strak voor zich uit kijkt en dus blijkbaar niets in de gaten heeft. (Later vertelt hij mij dat die man wel degelijk zat te kijken, maar weg keek toen ik naar hem blikte) "Ik duf te wedden dat je evenmin de oefeningen die ik je heb opgegeven hebt gedaan". Ik pieker me suf, welke opdrachten waren dat toch weer? Vast iets met training van kutspieren, maar ik weet het niet zeker en dus negeer ik zijn opmerking, voel slechts het branden van mijn wangen en het vloeien van mijn sappen.
"Er is toch een wijziging in de plannen gekomen", hoor ik en vraag hem of dat een goed of een slecht teken is, waarop hij alleen onverstoorbaar doorrijdt."Moet ik daar nu blij of bang voor zijn?", probeer ik hem nog eens tot een reactie te verleiden, maar hij antwoordt niet. Dan herken ik de omgeving van zijn woning en veronderstel dat we toch in de beslotenheid van de behandelkamer aan de slag zullen gaan.
"Wel even beschaafd uitstappen', en zenuwachtig, nu toch echt, schik ik de panden van mijn broek en druk het kruisje van mijn slipje in mijn opening. "Ik heb toch het één en ander klaargezet, dus maar direct door naar boven", zegt hij vlak achter me lopend, alweer geen mogelijkheid tot uitstel of protest aan me overlatend en alweer gedwee loop ik door naar de zolder.
Hij leidt me naar de inmiddels afgetimmerde zolder, waar mijn oog gelijk op de pontificaal opgestelde gynaecologenstoel valt en waar ik weer niet naar de tafel met het uitgestalde instrumentarium durf te kijken. "Kleed je maar meteen uit, dan ben ik zo terug", zegt hij en laat me alleen. Met stramme vingers van nervositeit pulk ik aan de strikjes op mijn rug en buik, maar ik sta nog volledig gekleed als hij alweer binnenkomt, nu gekleed in zijn witte doktersjas en me met opgetrokken wenkbrauwen monsterend. Ik talm met mijn broek, vouw hem op, wat van hem niet hoeft, doe mijn shirt uit, worstel met mijn schoenen en als ik mijn slip verwijder, ruik ik mijn eigen geur die uit mijn vochtige holte opstijgt. O hemel, als hij dat maar een aangename lucht vindt en laat hem niet merken dat ik sta te trillen van verlangen om genomen te worden. Ik voel mijn lichaam gloeien en het angstig sidderen onder in mijn buik. Koel en klinisch gebied hij me voor hem te komen staan en maakt mijn lichaam weer kennis met de zakelijk drukkende handen die tastend langs mijn borsten glijden, achteloos knijpen in mijn tepels, wat me scherp mijn adem in doet houden en hem de opmerking ontlokt dat het niet de bedoeling is dat ik hier sta te geilen. Kreunend protesteer ik dat ik het niet kan helpen, hetgeen me op nog een venijnige kneep in mijn tepels komt te staan en ik voel het vuur langs de meridianen naar mijn kut schieten, die bijna netzo naar adem lijkt te happen als mijn mond. "Omdraaien en spreiden",klinkt het kort.
Hem aankijken durf ik niet en ik hoor hoe hij naar de tafel met instrumenten loopt. "Die billen hebben weinig zon gezien, die moeten eerst maar een kleurtje krijgen", en ik hoor een zweep zwiepen. Het doet niet echt pijn, eerder een stevige massage, maar de regen van korte tikjes doet mijn huid roze kleuren en maakt me alleen verlangender naar meer, meer geilheid en meer pijn en ondertussen probeer ik toch mijn waardigheid te bewaren en niet luid kreunend te smeken om harder. Ik weet immers dat de dokter niet het slaande type is. "Met je handen op de onderzoekstafel en je benen spreiden, rug naar me toe", zegt hij weglopend naar de tafel. Ik hoor de zweep met een droge tik op de tafel vallen en fluisterend geritsel als hij latexhandschoenen aantrekt. Mijn hoofd is gebogen, mijn haar valt over mijn gezicht en ik voel mijn wangen branden van schaamte. O shit, o shit, o shit, ik ben niet schoon van achteren en dat krijg ik danook snerend te horen als hij na met zijn vingers in mijn pruim gedoopt te hebben, die in mijn aars laat verdwijnen. Twee, drie vingers, meer kan ik daar niet hebben en ik voel mijn knieën knikken en zak zowat van schaamte door de grond als hij, de besmeurde handschoen uittrekkend, dat ook constateert. "Hm, niet schoon, niet geschoren en nog geil bovendien, ik kan niet anders dan concluderen dan dat je vraagt om gestraft te worden. Op de tafel dan maar, dan zal ik ervoor zorgen dat je een volgende keer beter voorbereid bij de dokter komt".
Gehaast en tegelijkertijd als in een vertraagde film, klim ik op de stoel, wel onzeker, hoe wil hij me hebben? "Kont naar de rand en benen in de beugels" en hij pakt een instrument van de tafel. Ik voel de bekleding kleven van mijn eigen zweet en bibber tegelijkertijd als hij een scherp gepunte tangschaar voor mijn gezicht open en dicht knipt."Wat zal hiervan het effect zijn?", vraagt hij mij of zichzelf en knijpt een tepel tussen de scherpe tanden van de schaar. Ademen is onmogelijk en mijn onderlichaam komt als vanzelf van de tafel als hij een tepel in de bek van de schaar grijpt. De punten dringen naar binnen. Ik weet dat als hij meer kracht zou zetten, dat hij dan mogelijk de huid zou kunnen doorboren, maar tot mijn opluchting doet hij dat niet.. Uiterst kalm grijpt hij de andere tepel en weer heft mijn bekken zich automatisch van de tafel. "Tong uitsteken", zegt hij dreigend en ik voel de scherpte in mijn tong. Mijn halfslachtige poging die weer naar binnen te trekken, doet hem naar beneden zakken. "Nee, o nee", zucht ik, maar hij heeft mijn clitoris al te pakken en schichten van pijn en genot schieten achter mijn gesloten oogleden langs en door mijn kloppende knopje. Met elk samenknijpen van de schaartang, trekken de spieren van mijn vagina zich ook samen. Ik voel alweer hoe een orgasme nadert, maar dat is blijkbaar niet de bedoeling. Een ander scherp voorwerp komt te voorschijn, een scherp spateltje waarmee hij vervolgens over mijn tere genotsknopje schraapt.
"Zou ik dat klitje kunnen pellen?", mompelt hij en mijn lichaam verstrakt tegen de tafel, mijn gevoelige plekje probeert zich tussen de lippen te verstoppen, maar uiterst geroutineerd legt hij het bloot en krabt zacht met het vervaarlijk ogende mesje er over heen. Hoe ik ook probeer mijn kwetsbare knobbeltje in te trekken, het heft zich slechts op. Pellen, pellen weergalmt het in mijn hoofd en ik voel de scherpe snede van de spatel over mijn clitje gaan. Opluchting golft door mijn lichaam als ik geen bloed voel vloeien, maar ook iets van teleurstelling (en nog steeds echoën die woorden na, in mijn fantasie zijn ze inmiddels uitgegroeid tot een gruwelijke marteling).
Hij legt het scherpe stapeltje weg en komt met een zwart doosje waar draden uithangen terug. Elektriciteit!! De vorige keer heb ik het wel tot de hoogste stand uitgehouden, maar toen ook uit volle borst geschreeuwd en dat vooruitzicht vervult met het wel bekende mengsel van angst en opwinding. Ik hoor de waarschuwende woorden naklinken, stroom en het hart gaan niet samen en met mijn kleine borsten, is het een geringe afstand tot dat hart. Er wordt een plakker op mijn rechter dij geplakt, vlak naast mijn lies en dan sluit hij het radeerwieltje, waarvan ik de officiële naam alweer vergeten ben, aan en laat dat over mijn uitgestalde lichaam dansen, sporen trekken van prikjes die doortrekken tot in de onderliggende spieren. Trillen en samentrekken, steken en kloppen, genot, angst en pijn kolkt het in mijn hoofd en ik voel de druppels geil uit mijn grotje druipen, zich vermengen met mijn zweet en weet niet of ik moet smeken om dit gruwelijke gevoel te stoppen of juist om door te gaan. We zijn vast niet tot de hoogste stand gekomen, want mijn gekreun noodzaakt hem de ramen, ondanks de intense warmte, te sluiten. "Ik zie het al, tijd voor hardere maatregelen, je wordt alleen maar natter en natter. Je denkt toch niet dat het normaal is dat je zo opgewonden wordt van je dokter?" Ik kan alleen maar vol schaamte mijn gezicht wegdraaien en half snikkend van geilheid herhalen dat ik niet in staat ben mijn geilheid in bedwang te houden als hij zulke gruwelijke spelletjes met me uithaalt.
Hij pakt wat van de tafel en ik zie een flesje alcohol en een pak wattenschijfjes in zijn handen. Ik weet wat dat betekent, desinfecteren doe je alleen als je door de huid heen wilt gaan en ik weet dat hij weet dat ik daar zo naar verlang, maar ook zo vreselijk bang voor ben. Tijdens het schoonmaken van de tepels kan ik me nog vrij rustig houden, mijn ademhaling komt hortend en stotend, maar ik lig stil, maar bij het wrijven met het in alcohol gedrenkte wattenschijfje over mijn vrouwelijke opening, schieten de vlammen door mijn onderlichaam en kronkel ik heftig heen en weer over het zwarte skai van de onderzoekstafel, de alcohol laat een brandend spoor achter, maakt me droog en opgewonden tegelijkertijd, even bang dat ik dit stadium van de behandeling al niet zal kunnen volhouden, maar na een minuut trekt de brand weg en ga ik de volgende fase in van de behandeling. Hij rammelt met een metalen doosje. De naalden! O nee, niet de naalden! Ik wist het eigelijk al, nu vechten angst en genot werkelijk om voorrang en angst wint het, maar tegelijkertijd juicht het in me , ja, ja, ja, juist de naalden! Ik schuif over de tafel, onder is een poel van transpiratie en geil ontstaan, probeer te blijven liggen, protesteer halfslachtig met kreunen en bijna jankend piepen. Hoe tegenstrijdig, verlangen en afgrijselijke angst, nee, nee niet doen en ja o ja, maak dat ik het moet ondergaan! Een lange naald wordt uit de verpakking gehaald en daarmee krast hij glijdend over mijn borsten. Klagelijke kreuntjes ontsnappen aan mijn keel, maar ik blijf wel op de tafel liggen. Ik voel hete tranen achter mijn gesloten oogleden branden, kan geen hap lucht meer naar binnen krijgen.
"Kijk me eens aan", klinkt het geruststellend, "Gewoon rustig doorademen. Je kunt het heus. Houd me maar vast" Hij moet de angst in mijn ogen zien en legt mijn hand op zijn heup. Mijn vingers klauwen in de stof van het witte jasje. Normaal ademhalen is onmogelijk, of hyperventileren of helemaal geen adem halen, is al wat ik kan. "Ik help je wel", zegt hij en hij plaatst een schaarklem met in lusjes eindigende bekjes over mijn linker tepel. Hij knijpt de schaar dicht en ik mijn ogen. Ik voel de scherpe punt tegen mijn tepel drukken, voel de druk toenemen, de weerstand van mijn huid breekt, ik snik en dan..dan voel ik de naald dwars door mijn tepel boren. Wanhopig grijpt mijn hand zijn jasje, mijn bekken schokt en hortend en stotend zuigen en persen mijn longen. "Kijk" zegt hij gebiedend',"hij zit er al doorheen" en angstig vlakkeren mijn oogleden open. Eerst zie ik zijn verlekkerde blik, het punt je van zijn tong likt likkebaardend langs zijn onderlip en dan zie ik de vijf a zeven centimeter lange naald dwars door de tepel zitten. Voorzichtig schuift hij de bekjes van de schaar over de naald heen en verwijdert die. Ik voel een golf van opluchting, hij zit erdoor, en ik ontspan me, lig doodstil op de tafel, me vooral bewust van het brandende spoor door mijn tepel. Maar natuurlijk is hij nog niet klaar, hij heeft immers ook de andere tepel ontsmet, om nog maar te zwijgen van het reinigen van mijn lekkende kut en al ras hoor ik weer een verpakking open gaan. Ik voel twee korten prikken in de rechter tepelhof en twee kleine naaldjes staan rechtop in mijn tepel. Dan pakt hij deze tepel vast en schuift tergend langzaam een naald rechtopstaand midden in de tepel.
Niet dat ik dat zie, want ik lig met stijf gesloten ogen, nauwelijks ademhalend, maar o zo stil, hem de gelegenheid biedend mijn tietjes te martelen. Ook in de linkertepel steekt hij een kleine naald en dan zegt hij: "Nu kijken, terwijl ik je tepel doorboor". Mijn blik richt zich op mijn borsten, ik zie de naalden trillen in mijn vlees en boven mijn linker tepel zweeft een nieuwe naald waarvan de punt dichter en dichter bij mijn fier opstaande tepel komt. Mijn ogen sperren zich open, mijn hand graait naar zijn jasje, mijn ogen sluiten zich weer, ik slik maar heb geen speeksel om door te slikken en doe op zijn bevel;" Kijk, kijk dan, daar gaat ie" mijn ogen weer open. Uiterst langzaam nadert de punt het midden van mijn tepel en dan voel en zie ik hoe hij hem in mijn tepel drijft. Ik hijg, schok en huiver, maar zie voor mijn eigen ogen dat mijn tepeltjes in twee egeltjes zijn veranderd. Dan drukt hij met zijn handpalm mijn kin omhoog en voel ik weer een naaldje over de strakgetrokken en kwetsbare huid van mijn hals krassen, elke streek laat een brandend spoor achter. (Sterker nog, drie dagen later brandt het nog, de vurige rode strepen dwingen me mijn hoofd hoog te houden en het zweet prikt er gemeen.) Ik weet dat ik het nog niet gehad heb.
Hij heeft vast niet voor niets mijn poes ontsmet en inderdaad aan het kraken van de verpakking hoor ik dat er weer een naald wordt geprepareerd. Ik lig wijd open voor hem op de tafel, mijn hals nog gestrekt en mijn dijen gespreid door mijn benen in de beugels. Hij pakt een kleine schaamlip, trekt hem uit zodat de huid strak komt te staan en steekt er fluks een naaldje doorheen. Ik voel het schrijnen en vurige tongetjes likken aan mijn kruis en dan steekt hij ook door het andere schaamlipje een naald. "Nu zou ik foto's moeten maken", hoor ik hem mompelen en ergens verlang ik naar een blijvende herinnering aan deze sessie, maar het jaagt me ook de stuipen op het lijf. Als je me chanteren wil, dan lijken dat soort foto's wel een uitgelezen kans daartoe te bieden. Dus ik reageer niet, registreer alleen maar. Evenmin reageer ik op zijn verzoek om de naalden zelf weer te verwijderen. Hij praat tegen me, hoe zou ik het vinden als er meerdere mensen bij waren? Als ze zouden zien hoe geil ik word van zijn behandeling? Zouden ze mee moeten doen of alleen maar kijken?? Ziet hij aan mijn reacties dat ik het liefst door een heel regiment vast gehouden zou willen worden, mij zo dwingend te ondergaan wat hen of hem maar belieft? Ziet hij dat ik ja o ja, door hen allen gemarteld en genomen wil worden?
Ik blijf besluiteloos liggen en na enige minuten verwijdert hij de naalden. Ik weet niet of ik blij of teleurgesteld moet zijn, maar gelukkig is het onderzoek nog niet afgelopen. Hij schuift een speculum in mijn vagina en draait die zover mogelijk open.
Als hij mijn clitoris aanraakt, voel ik de kutspieren spannen rond het metaal en weet zijn geïnteresseerde blik op het trekkende en schokkende instrument. Hij laat een kleine vibrator over mijn knopje dansen en na enige seconden voel ik de spanning in mijn spieren toenemen, buik, dijen en billen spannen voorzover de opengesperde kut dat toelaat en na enige seconden dendert er een orgasme door mijn lichaam. Wijd, open en geil, glijdend over mijn eigen geil en zweet, lig ik daar hopend en verlangend naar meer en tegelijkertijd half angstig voor zijn volgende stap. Hij laat me niet op adem komen, trillingen sturen door mijn knobbeltje, schokgolven trekken door mijn lendenen en weer kom ik en weer en zonder onderbreking golven de orgasmen nu door mijn lijf. Plotseling is de vibrator weg en langzaam trekt hij het wijd geopende speculum uit me. Ik hoor dat hij latexhandschoenen aantrekt en voel een koude klodder op mijn kruis belanden, glijmiddel, dat kan alleen maar betekenen dat de dokter nog niet overtuigd is van mijn maximale oprekkingvermogen en dat hij dat met handarbeid gaat verbeteren.
Hij duwt drie vingers in me, draait en duwt ze dieper naar binnen, dan schuift hij er een vierde vinger bij en ik voel hoe mijn opgerekte kut gevuld wordt, verder en verder. Draaiend en drukkend weet hij zijn hele hand in me te persen, mijn spleet klemt zich op zijn pols en ik voel een zuigkracht van mijn baarmoeder die de hand niet meer los schijnt te kunnen laten. Zachtjes schuift en duwt hij zijn volle vuist heen en weer in de anders toch nauwe ruimte. Gladder en gladder wordt het weefsel en dan pompt zijn hand in en uit me. Hij stoot toe, trekt langzaam terug en stoot weer toe, hongerig happen mijn kutspieren in zijn hand en zuigen rond zijn pols, nogmaals stoot hij in me, laat de hand er bijna uitkomen en stoot weer toe. De zinderende hitte in mijn kruis neemt toe, Het gonst in mijn hoofd en het alsof de wereld kantelt, in een draaikolk van genot, geen andere gedachten dan die hand in me, die pompende, stotende hand. Mijn kut wordt helemaal warm en een ongekende druk hoopt zich in me op en dan voel ik het geil naar buiten spuiten en op mijn dijen spatten. Ogotogotogot, het spuit en spuit uit me, kledders vocht . Hoe soepel kan zijn hand nu in me bewegen, hoe hoog tillen de golven van genot mij op, ik ben alleen nog maar klaarkomen en kut, al het andere is niet aanwezig, weg van elke gedachte, alleen nog maar te zijn en te voelen hoe mijn kloppende kut open geperst is door zijn vuist. Slechts langzaam ebben de golven weg en trekt hij zijn hand uit me. Wijd open lig ik daar, gevloerd door mijn eigen genot.
Ik heb nog zeker vijf minuten nodig om weer op aarde terug te komen en lig dan nog minuten lang amechtig op de tafel, wel voelend hoe het vocht onder me tot aan mijn rug kruipt en me afvragend of ik ooit weer normaal zal kunnen lopen en hopend dat er alleen ejaculaat naar buiten is gekomen en niet andere excrementen als plas of nog erger. "Als je volgende keer weer ongeschoren en met ongespoelde opening komt, dan zul je ervan lusten", zegt hij terwijl hij een flinke injectienaald met ruimte voor zo'n 20 milliliter vloeistof voor mijn gezicht wuift, "ik zou onder dat knopje van je wel een inspuiting willen geven, dan komt hij mooi omhoog en kan ik hem nog beter behandelen. Of moeten we je in de badkamer zetten en je kont steeds voller en voller spuiten totdat je het niet meer houdt en je in je eigen vuiligheid staat?" Ik reageer stoer dat ik dan wel een week zal vasten voor ik weer kom en dat het niet scheren niet een kwestie van tijdnood was, maar veroorzaakt door mijn aanwezigheid op een woonboot, waar de douchefaciliteiten een scheerbeurt niet toelaten.
Dan mag ik me gaan douchen.
Met knikkende knieën loop ik de trap af, mijn lichaam klopt en schrijnt, hetgeen onder het warme water nog erger wordt, maar vervult me met een bevredigd gevoel. Hoewel als ik gedurfd had en we hadden meer tijd gehad, dan wou ik dat ik om meer gevraagd had.
In de auto, op de terugweg naar het station, vraagt hij me of ik zijn patiënt wil zijn tijdens de opening van de nieuwe praktijkruimte en ik voel me trots en gevleid. Helemaal als hij me vertelt dat ik de eerste patiënt ben die ook werkelijk heeft gezien hoe de naald in me werd gestoken. Hij neemt afscheid met de woorden dat ik maar weer een verslag moet doen van de behandeling en voegt daaraan toe dat hij graag meer hoort over mijn intiemste verlangens en gedachten en met het schaamrood op de kaken, of is het een blos van verlangen, vlucht ik het station in.
Dus bij deze voldoe ik aan het eerste verzoek en schuif ik het tweede nog wat verder voor me uit, hoe zal ik durven vertellen van mijn heftige verlangens, helemaal nu ik weet dat hij in staat is ze uit te voeren. Op dus naar een volgend moment van ongekend lef en wie weet wanneer dat zal zijn?
Verslag no. 2 van Patiente C bij Nursingpraktijk Amersfoort
|
|
|
|
|
|
|
|
|