Het valt Ilse zwaar tegen dat ze langs deze drukke weg toch zolang moet wachten voor dat iemand bereid is haar een lift te geven. Als ze nu wat je noemt een lelijk kind was, ja, dan zou het nog te begrijpen zijn. Maar als je als automobilist een zestienjarige schoonheid langs de weg ziet staan, dan moet toch wel je schoonmoeder naast je zitten, wil je daar niet voor stoppen en haar een lift geven. Gelukkig voor Ilse zit naast Klaus niet zijn schoonmoeder. Dat had trouwens onmogelijk gekund, want Klaus is een onbekommerde vrijgezel. In het bezit van een snelle sportwagen scheert hij nu over de weg waarlangs Ilse staat te liften. Stel je voor: twee bruine mannenogen, getraind in het waarderen van vrouwelijk schoon, maken zich los van de weg en schieten de berm in waar ze haarscherp het beeld vastleggen van een hoogblonde, smaakvol geklede, tegen het uitdagende aan opgemaakte jong meisje. Wie zal dan verbaasd staan te horen dat uit de bij die ogen horende mond een bewonderende fluittoon ontsnapt. Direkt daarop wordt die toon overgenomen door de remmen, die hiermee te kennen geven dat ze hoognodig aan een onderhoudsbeurt toe zijn. Klaus brengt zijn wagen vlak voor Ilse tot stilstand en opent het portier. "Ik moet naar Bremen!" roept hij haar toe. "En jij?" "Dat is prachtig, ik moet namelijk ook naar Bremen," antwoordt Ilse. Een prettige stem, oordeelt Klaus. Hij gooit het portier nu helemaal open. "Stap maar in." Graag voldoet Ilse aan dit verzoek. Haar kleine koffertje gooit ze op de achterbank en dan nestel ze zich in de zachte autostoel.



"Ik heet Ilse," stelt ze zich voor, terwijl ze Klaus aankijkt. Lieve knul, denk ze, als ze ziet hoe Klaus de snelle auto weer in het verkeer brengt. Ze kijkt bewonderend zowel naar het interieur van de sportwagen als naar het exterieur van de chauffeur. "Mijn naam is Klaus," reageert deze als hij het voertuig in de hoogste versnelling heeft gebracht. Enorm lief kind, overdenkt hij. Van opzij neemt hij Ilse aandachtig op. Ze is gekleed in een minirokje dat strak om haar bovenbenen spant. Het truitje dat ze erop draagt biedt met enige tegenzin plaats aan twee mollige borsten, want de V-hals geeft ze alle gelegenheid om te ontsnappen. Ja, Ilse heeft een geweldig figuur en ze wil daar best rond voor uitkomen. Ze heeft goed in de gaten dat Klaus haar zo van opzij bestudeert. Ze vindt het prettig als mannen haar bewonderen en vooral als ze voelt dat de trillingen die daarbij over en weer springen niet van louter platoniese aard zijn. Klaus bemerkt dat Ilse, zijn blikken welgezind is. En omdat het al weer enige tijd gele- den is dat hij de liefde bedreven heeft, besluit hij te zien hoe ver hij bij deze prachtige vrouw kan gaan. "je ziet er bijzonder leuk uit, Ilse," komplimenteert hij haar. "Dank je," glimlacht ze, zijn galante opmerking met een licht hoofdknikje aanvarend. "Je hebt zo te zien een prachtig lijfje!" merkt Klaus vrijmoedig onomwonden op, be- nieuwd naar Ilse's reaktie. "Waar stuur je eigenlijk op aan?" vroeg Ilse quasi geschrokken. "Op Bremen, dat zei ik toch al!" antwoordt Klaus met een onnozel gezicht, dat echter zijn dubieuze bijbedoeling niet kan verbergen. Ilse schiet in de lach om die reaktie, en laat Klaus daarmee voelen dat hij haar voor zich heeft ingenomen. Ilse kijkt hem nogmaals aan en mompelt dan: "Als je wilt, kun je zelf ontdekken of ik werkelijk een prachtig lijfje heb, zoals jij meent te moeten opmerken!" Even is Klaus verrast, want zo'n snelle verovering heeft hij niet verwacht. Maar dan neemt hij haar uitnodiging maar al te gewillig aan. Zijn hand ligt al om haar forse linkerborst gesloten. "Wacht even Klausje...," weerhoudt Ilse hem. "Ontdekken is prima, maar dan niet met een snelheid van honderdveertig kilometer per uur! Je zoekt maar een geschikt plekje op hier in de bossen waar we nu doorheen rijden. Zo lang hou je beiden handen aan het stuur!" Even later verlaat Klaus de snelweg en schiet het bos in dat zich aan beide zijden van de weg uitstrekt. Als hij ver genoeg van de weg verwijderd is, stopt hij de wagen en zet de motor af. Zonder dralen neemt hij de bereidwillige Ilse in zijn armen. Hun mon- den vinden elkaar in een langgerekte adembenemende tongkus. Diep snuift Klaus het verleidelijke parfum op dat de vrouw als een nimbus omringt. Het trilt in zijn neusgaten, stijgt in zijn hoofd op, maakt hem dronken van begeerte.



Zijn handen heeft hij met uitgespreide vingers om Ilse's borsten gesloten. Hij kan de zware heuvels echter niet volledig bedekken; daar zijn z'n handen te klein of haar borsten te groot voor. Wel voelt hij twee zalig stijve tepels door het truitje heen tegen zijn handpalmen prikken. "je bent opgewonden nietwaar?" Ilse knikt instemmend. "Heb je er iets op tegen wanneer ik mij niet langer kan beheersen?" informeert Klaus. Het antwoord dat hij van Ilse krijgt is overduidelijk: twee slanke vrouwenhanden die naar de omtrek en oppervlakte van zijn mannelijkheid tasten. Zo ondervindt ze de die- pe betekenis van de formule die ze op school geleerd heeft: lengte maal breedte. En Klaus blijkt een erg lange en zeer brede te hebben, waaruit Ilse vaardig konkludeert dat het met de omtrek en de oppervlakte ook wel goed zal zitten. Even benauwt haar de gedachte aan de formule voor de inhoud; immers lengte maal breedte maal diepte. Maar dan is ze al weer gerustgesteld: ze weet uit ervaring dat bij haar de diepte geen probleem oplevert. Terwijl Ilse in gedachten al deze rekenkundige problemen oplost, voelt ze hoe Klaus, met wijs beleid, het strakke truitje omhoog schuift en naarstig de sluiting van haar be- haatje met halve cups zoekt. Terwijl hij die probeert open te frunniken, gunt hij zich een intense blik op de blote bovenste helft van Ilse's boezem. Twee melkwitte bollen, bedekt met enkele piepkleine zomersproeten. Een boezem, die overtuigend de gulheid van Moeder Natuur demonstreert.



Op elke bol drukt Klaus een zoen en proeft zo de zoete geur die uit het diepe dal opstijgt en zijn zinnen verhit. "Je tieten zijn lekker stevig!" mompelt hij goedkeurend. Dan heeft hij eindelijk de sluiting los en ontdoet Ilse van de bustehouder. Vol bewondering aanschouwt Klaus zijn verovering. Daarna werpt hij zich vurig op de lichtbruine spitse tepels, die als uitnodigende zuignappen midden op de prachtige heuvels staan. Zijn lippen sluiten zich om de spenen en uitgebreid begint Klaus het opgewonden meisje als een kind aan de borst te zuigen. "O, wat zuig je lekker, Klaus!" zucht Ilse. Het windt haar op als ze voelt hoe haar min- naar haar tepels tot uiterste stijfheid masseert. Opeens valt haar blik op de versnellingspook tussen hun stoelen. En onmiddellijk herinnert dit apparaat haar aan de rekensom die ze op te lossen heeft: de berekening van oppervlakte, omtrek en inhoud. En omdat ze van oordeel is dat aanschouwelijk onderwijs de beste vruchten afwerpt, besluit ze zo snel mogelijk het voorwerp van berekening in handen te nemen. Ze ritst Klaus' gulp open en steekt haar handen in zijn broek. Onmiddellijk vinden ze de harde knuppel, die haar dan weer doet denken aan en kijken naar de versnellingspook. "Maar Klaus, wat heb jij een grote lul!" brengt ze bewonderend uit. "Wat een prachtige lichtpaarse eikel en met zo'n dikke stam... zalig joh!"

Klaus voelt Ilse's hete vingers geraffineerd over zijn penis glijden, van de spleet in de eikel tot waar de stoere pik in zijn onderbuik verdwijnt. Veel aandacht besteedt ze aan zijn volle teelballen, die ze geroutineerd in de palm van haar hand neemt en weegt. "Fantasties," hoort hij haar tevreden mompelen. Hij laat haar borsten nu met rust en verplaatst zijn interesse naar lager regionen. Met enige moeite slaagt hij erin zijn handen onder Ilse's strakke rok te krijgen. Hij tast naar haar kruis, maar door de ongemakkelijke houding waarin de auto-ontwerper hen geplaatst heeft, lukt hem dat niet naar volle tevredenheid. Als hij overpeinst hoe hij dit probleem moet oplossen, komt Ilse hem met haar vrouwelijke vindingrijkheid te hulp. Ze laat zijn versnellingspook los, wetende dat de olie nu voldoende is doorgeroerd, richt zich op en maakt dan zelf haar rokje los. Als dat van haar billen glijdt, heeft Klaus vrij zicht op haar malse dijen, zachte buik en diepe navel. Maar wat hem het meest interesseert, blijft nog aan zijn ogen onttrokken: haar malse kutje, bedekt met krullend schaamhaar. Maar ook daarbij komt Ilse hem te hulp. Ondanks de beperkte bewegingsruimte slaagt ze er toch in om elegant, met duidelijk raffinement haar slipje uit te trekken. Dan is ze volledig naakt, een gewillige prooi voor Klaus's begerige plannen. Onmiddellijk grijpt hij naar haar kruis. Hij opent de grot der liefde met trillende vingers, zoekt opgewonden de ontluikende knop van haar kittelaar. Haar genotsknopje staat gevoelig op openspringen en schokkend voelt ze dan ook zijn strelende vingers over het roze holletje gaan. "Oei Klaus, mijn kutje is zo gevoelig! Mijn spleet verlangt zo naar een stoere lul, kom gauw in me!"



Als Klaus zich op haar wil werpen, houdt ze hem tegen. "Zo gaat het niet, knul!" verwijt ze hem lachend. "Schuif je stoel zoveel mogelijk ach- teruit, dan kom ik wel op je schoot zitten. Maar trek eerst ook zelf al je kleren uit; ik wil dat lekkere geile mannenlijf van je voelen, dat geeft me een zalige kick!" Snel voldoet Klaus aan haar verzoek. Naakt zit hij achter het stuur als Ilse bij hem op schoot komt zitten, schrijlings, haar gezicht naar hem toe. Ze kust hem uitdagend, drukt haar volle tieten tegen zijn borst en omklemt dan met beide handen zijn lul. Zonder omhaal brengt ze de eikel van het lid tussen haar soepele schaamlippen. Als ze voelt dat haar kutje de kop gulzig in zich opneemt, laat ze zich onder het slaken van wellustige kreetjes zakken, zodat Klaus' dikke lul steeds dieper in de natte spleet verdwijnt. "Oei, wat een dikke...," steunt ze. "Wat een omtrek en een oppervlakte!" Met gesloten ogen vangt ze Klaus' stotende staaf op en geniet intens. "Hoe vind je mijn inhoud!" "Die is prima, meisje! Volledig aangepast aan het produkt van lengte en breedte; niet te nauw en niet te wijd, net zoals de schede een sabel omvat," merkt Klaus in heldspraak op. En het is waar, Klaus' lul past precies in de kut van Ilse. De gleuf is nat en goed- gesmeerd, zodat Klaus zonder tegenstand met zijn stijve verlangen de diepe grot kan exploreren. Ilse zelf wipt vurig op zijn penis op en neer, waarbij haar zware borsten uitdagend heen en weer schudden. Steeds als Ilse zich omlaag laat zakken, wipt Klaus zijn billen omhoog, zodat hun geslachtdelen zich krachtig verenigen onder duidelijk hoorbare sappige zuiggeluiden. "Neuk me sneller Klaus! Wip je kont vlugger op en stoot die paal van je nog dieper in me," smeekt Ilse geil. Hartstochtelijk knijpt ze haar minnaar in zijn tepels en bijt hem verleidelijk in zijn oor- lel. Klaus pakte nu haar billen beet en masseert het heerlijke vlees. Het schokken van het wulpse naakte meisje op zijn schoot en vooral de geile aanmoedigingen die ze hem in zijn oor fluistert, brengen hem buiten zinnen. Zijn ogen sluiten zich, zijnhanden zet- ten zich in Ilse's billen vast als hij uitroept: "O, hete bliksem... je maakt me gek met dat super lijf... ik voel in mijn kloten het zaad losspringen, nu... aah!" Wild schokkend spuit hij zijn levenssap in Ilse's ontvankelijke kut, die daardoor met enkele laatste bewegingen van haar onderbuik ook bij zichzelf het orgasme voelt stuk springen. "Mijn Klaus... ooh, ik kom... stoot nog even door met je lul.. zo ja, hard en diep... jaah!"