Die vrijdag zou hun proefwerkweek beginnen. Altijd fijn, zo lekker hard werken in dat warme weer... Anne kon zich niet bepaald goed concentreren. Haar moeder vroeg zich ten zeerste af wat er met haar aan de hand was, maar Anne durfde niets te zeggen. Haar moeder zou het als een verschrikkelijk probleem opvatten, en het zou ook pijnlijk zijn. Anne's vader had haar moeder verlaten vanwege het feit dat hij verliefd was geworden op een man. Anne had dit nooit een probleem gevonden, maar haar moeder had er veel moeite mee. Tijdens haar duits leren sms'te Michelle ineens. "Ga je na d pww met mij en O. mee nr zwembad? Xxx" Snel sms'te ze "Ja is goed xxx" terug. Haar hart maakte een sprongetje toen Michelle plotseling belde. "Hoi! leuk dat je meegaat. Moet je horen, ik heb een plannetje. We zorgen dat Onno het zwembad niet meer uitdurft." Anne giechelde. "Ohja? Hoe wou je dat gaan doen dan?" "Dat weet je best An" Antwoordde Michelle. "Nouja, zie je morgen." De proefwerkweek ging langzaam voorbij, maar de laatste dag kwam dichter en dichter bij. De proefwerken zoudendeze week vrijdag de 29e klaar zijn. Donderdag had Anne nog een lang gesprek met Michelle op msn. Michelle zou het gaan uitmaken met haar huidige vriendje voor het feest, de 6e van de volgende maand. Wat ze volgens haar aan hem ging missen was de seks en de lieve sms'jes voor het slapen gaan. Anne stelde voor om dat voortaan op zich te nemen. Die avond stuurde ze een sceptisch sms'je: "Weltruste lieve schat ik hou ontzettend veel van je :P Droom zacht x) xxxxx" Maar Michelle's sms'je was heel anders van toon. "Hihi dankje, ik hou ook van jou, ga maar van morgen dromen Xxx" Het kwam bij Anne veel te serieus over. Ze dacht aan morgen. Het zwembad, Onno, Michelle... Michelle... Langzaam viel ze in slaap. Ze glimlachte in haar slaap, en haar moeder die perongeluk nog even bovenkwam zag dat, en glimlachte ook. Toen zag ze haar dochters telefoon liggen. Ze aarzelde even, maar klapte hem toen zachtjes open. Ze ging naar foto's... Maar die waren beveiligd met een wachtwoord. Sms-berichten... Ook een wachtwoord. Ze zuchtte en legde de telefoon weer neer. Zou ze al een vriendje hebben? Of was ze daar niet zo mee bezig? Zachtjes streek ze een pluk haar van het voorhoofd van haar dochter.
De volgende dag hadden ze nog een proefwerk biologie. Anne vond dit een eitje, biologie was een van haar sterkste vakken. Ze was al na twintig minuten klaar, en kon toen lekker even dromerig voor zich uitstaren. Wat zou er vandaag gaan gebeuren? Ze zou zeker nog een keer met Michelle zoenen. Plotseling schrok ze op omdat de bel ging. Iedereen was uitzinnig blij, de proefwerken waren over, het was het einde van het schooljaar! Anne zei gedag tegen haar vriendinnen, maar ze hoefde nog geen echt afscheid te nemen omdat ze nog een klassenavond hadden. Wel had ze een beetje pijn in haar hart, omdat hun klas volgend jaar opgesplitst zou worden. Ze zou het meisje waar ze heel het jaar verliefd op was geweest nog maar heel weinig zien. Snel liep ze naar de eerste verdieping, waar ze afgesproken hadden. Ze zag Michelle en Onno staan en liep hen tegenoet. "Hoi jongens, hoe ging jullie proefwerk?" Michelle en Onno zeiden dat het best oké ging. Michelle had een vest van Onno aan, want het was buiten geen lekker weer en ze had alleen een topje aan. Onno vroeg of Anne het niet koud had en bood haar aan voor haarook een vest te halen uit zijn kluis. Anne vond dit erg fijn, en Onno liep nog even naar boven. "Wat is het toch een schatje hè Mies?" "Haha, dat zal hij niet leuk vinden om te horen, zeg dat maar niet in zijn bijzijn" Anne zei: Ik wil nog even snel een foto'tje van ons tweeën maken goed? Stiekem zette Anne haar mobiel op multishot, want ze wou zoveel mogelijk foto's van Michelle. 15 keer klikte de lens, en op de meeste foto's keek Michelle alsof ze heel erg geil was omdat ze haar mond half open had. Anne liet er een zien en Michelle moest lachen."Stuur die naar Onno, we lijken wel een stelletje sletjes!" "Wat moet ze naar mij sturen?" Onno was weer terug. "Oh, niets..." Proestten Anne en Michelle tegelijk. Onno trok een wenkbrauw op. "Juist ja, laten we maar gaan. We gaan eerst even langs mijn huis oké?" Anne knikte. "Dan kunnen we eerst misschien nog wat lunchen." Onno gaf haar zijn vest en ze liepen naar buiten. Het miezerde. "Hè gatver, regen." Michelle trok een vies gezicht. "Je woont toch niet al te ver hè?" "Nee, nee, we zijn er zo." Anne keek uitdagend naar Michelle. "Gelukkig maar, anders worden we nog nat..."

Ze fietsten met z'n drieën door de regen. Anne had het heel erg koud, ze klappertande een beetje. Michelle stelde voor om te ruilen van jas. Ze stapten even af, en Michelle trok haar jas uit en gaf hem aan Anne. "Krijg jij het dan niet koud? Mijn jas is niet waterdicht hoor." Zei Anne. "Nee joh, geen probleem, geef maar hier."
Michelle's jas rook heerlijk en was lekker warm. Door de regen was hun haar een beetje nat geworden, en de gel van Onno werkte een beetje uit. Zijn haar hing nu half voor zijn ogen, zodat ze konden zien hie lang het eigenlijk was. Michelle zond een bepaalde blik Anne's kant op, zo van: "wow, lekker!" en Anne moest lachen. Ze fietsten nu door een lange straat. "Het is nog maar een klein stukje meiden, we zijn er zo." Zei Onno. Toen ze er waren, zetten ze hun fietsen in de tuin. "Fieuw, groot huis man." Floot Anne. het was ook serieus groot. En mooi. "Nou wil ik je kamer wel eens zien zeg." Zei Michelle, met weer een knipoog naar Anne. "Jezus, houden jullie daar nou eens mee op zeg! Ik wil echt weten wat de blikken tussen jullie betekenen!" Zei Onno met een grimas. Toen hij de deur opendeed kwam zijn hond gelijk op hen af gerend. "Koest, jongen!" Riep Onno nog, maar hij sprong tegen Michelle en Anne op. Anne lachte en aaide de grote hond onder zijn kin. "Wat een leuke hond! Hoe heet hij?" "Max. Hij heet Max. Maar Max is een beetje opgewonden..." Plotseling giechelde Michelle. "Ik zie het... Hij ehm, het is nogal duidelijk te merken." Onno werd rood. "Max, ik ga jou even in de tuin zetten oké! Daar zijn deze dames niet voor bestemd!" Toen Onno even de tuin inliep met Max trok Anne haar wenkbrauwen op en zei "Zo hond zo baasje nietwaar?" Michelle lachte en gaf haar een duw. Anne was hier niet op voorbereid en greep Michelles arm, zodat ze allebei achterover op een grote hoekbank vielen. Ze kregen de slappe lach, vooral toen Anne Michelle begon te kietelen. Toen Onno terugkwam, kreeg hij toen hij hen zag een heel tevreden blik in zijn ogen. Hoe kon het ook anders, hij was ook maar een jongen, en twee stoeiende meisjes zijn nogal moeilijk te weerstaan. "Bitch!" Riep Anne lachend. "Slet!" Kaatste Michelle terug, en gaf haar een speels klapje in haar gezicht. Onno werd rood en hij zei vlug: "Ehm, sorry dat ik stoor, maar zal ik jullie mijn kamer nog laten zien? Het is hier de trap op."


Onno's kamer was niet heel groot, maar hij had wel een heerlijk bed. Toen ze zijn hele kamer hadden gezien, waren Anne en Michelle daarop gaan liggen. Onno zei: "Wacht even, ik maak even een foto, twee zulke mooie meisjes op mijn bed..." Anne en Michelle moesten lachen, en ze poseerden even voor de foto. Toen dook Onno ertussenin op bed. Michelle kreeg een elleboog voor haar hoofd. Ze zette een onweerstaanbare pruillip op en zei: "Au. Nu moet er een kusje op van Anne." Anne gaf haar een kusje op haar voorhoofd, een op haar neus. Onno lachte in zichzelf over wat een geluk hij had, dat deze twee meisjes hem zo graag wilden. Maar Anne wou hém in het geheel niet... Michelle deed haar hoofd een beetje naar boven en gaf Anne een lief kusje op haar mond. Anne antwoordde met een heftige tongzoen, die Michelle maar wat graag ontving. Shit! Er werd op de deur geklopt. "Dat is mijn ma! Ze weet het ook altijd weer te verkloten." "Onno? Kun je me even helpen met de lunch?" Onno zuchtte. "Ik moet wel." Zei hij tegen Michelle en Anne. "Ik ben zo terug hoor! Niet mijn kamer overhoop gooien hè?" Hij stond op, keek nog even naar ze en ging de kamer uit. "Zag je wat een stijve hij had?" Giechelde Michelle. Maar Anne zei niets terug en keek haar aan. Michelle keek terug en Anne bloosde. Michelle vroeg zacht of er iets was. Anne zei nog zachter dat ze Michelle nog eens wilde zoenen. Heel snel ging Michelle's hoofd naar dat van Anne toe, en zoende haar heftig. na ongeveer 20 seconden stopten ze pas. "Ik heb hier heel de tijd, sinds Duitsland, over na gedacht." Bekende Anne. "Ik ook..." Fluisterde Michelle in haar oor. Plotseling kwam Onno binnen. "De lunch is klaar meiden. Hé, wat fluisteren jullie daar?" Michelle antwoordde vlug: "Niets dat jij hoeft te weten" en knipoogde. "Ja, vast. Komen jullie?" Ze liepen achter Onno aan naar beneden. Na het eten gingen ze nie tmeer naar zijn kamer, maar gelijk door naa rhet zwembad omdat ze anders te kort tijd hadden. Het regende nog steeds een beetje, en Michelle zeurde daar over. "Ach wat, zometeen duik je toch in het water!" Grapte Onno. "Worden we nóg natter..." Zuchte Anne, en Michelle barstte in schaterlachen uit. "Wat? Oh, jullie denken ook altijd door hè. We zijn er bijna, kunnen jullie het nog even volhouden? Of willen jullie me nu meteen al in zwembroek zien?" Michelle en Anne keken elkaar aan. Zou Onno er lekker uit zien? Daar was het zwembad al. De toegangskaartjes waren snel gekocht, en ze kwamen bij de pashokjes. Er stonden allemaal oude mensen, die de jongeren een beetje raar aankeken. "Laten we toch maar niet met zijn drieën in één hokje gaan, anders krijgen we nog klachten naar ons hoofd over 'die jeugd van tegenwoordig', haha." Michelle en Onno lachten. "Misschien zijn ze weg als we eruit gaan..."


Word vervolgd.