Bart was lid van de jeugd brandweer in zijn stad. Het was een vereniging zoals je de scouts hebt, maar je leerde er vakkundig branden blussen en de gevaren van het vuur kennen. Ook deden ze soms dienst als eerst hulp post op plaatsen waar veel publiek aanwezig was. Zo was er die dag een opname van een muziekprogramma in zijn stad. De jeugd brandweer en de echte brandweer hadden 2 hulppostjes opgezet om in geval van nood direct de nodige zorgen te kunnen toedienen. Bart was ingedeeld in hulppost A. Deze hadden hun intrek genomen in een sportzaaltje dat achter het podium gelegen was. In de grote zaal hadden ze 5 bedden opgesteld, en in de berging één bed, voor de zwaardere gevallen en de nodige privacy te kunnen garanderen voor de patiënten. Toen werden ze in ploegjes ingedeeld. Omdat Bart al ettelijke jaren bij de jeugd brandweer zat, werd hij ploegleider. Hij had 4 andere jongeren onder zich en ze beheefden zich net voor het podium. Daar hadden ze een mooi zicht op het publiek en konden ze, indien nodig, onmiddellijk ingrijpen. Bart gaf zijn ogen goed de kost. Hij wist niet dat zo’n muziekprogramma zoveel jonge meisjes aantrok. Plotseling stond er een engel voor zijn neus. Ze moet een jaar of 18 zijn, had lange blonde haren, hemelsblauwe ogen, een gezichtje dat quasi perfect was en man man man, wat had ze lekkere tietjes. Ze vroeg aan Bart of hij niets tegen hoofdpijn had. Hij repliceerde dat ze in de hulppost wel iets hadden, maar dat ze best even meekwam voor een klein onderzoekje.

Hij begeleidde het meisje, dat zich ondertussen als Sara had voorgesteld, via de backstage naar de hulppost. Hij zei tegen de hoofdverpleger dat ze hoofdpijn had, maar dat hij er wel zelf naar ging kijken. De hoofdverpleger was natuurlijk niet van gisteren, knipoogde naar Bart, en gaf hem hiervoor toestemming. Ernstig was het namelijk niet, hij kon het wel alleen af. Hij nam Sara mee naar het aparte kamertje en vroeg haar om op het bed te gaan liggen. Daar lag de engel dan, haar zongebruinde benen staken mooi af tegen het witte shortje, en haar boezem paste perfect in het dito topje. Hij nam een pen-lampje en scheen hiermee in haar ogen. Haar pupillen waren normaal. Hij taste haar hoofd af, en ook onder haar kin. ‘Geen gezwollen klieren, da’s ook goed’, zei hij tegen haar. Hij kon niet direct een oorzaak vinden en vroeg of ze zelf geen idee had wat de oorzaak kon zijn. Sara vertelde dat ze net gedaan had met menstrueren, en dat het misschien daar aan kon liggen. Bart rook zijn kans. Hij vertelde Sara dat hij haar vagina dan maar eens moest onderzoeken, misschien dat daar iets mis was. Naïef als ze was, vond ze dit ok. Bart opende de rits en het knoopje van het shortje en trok het af. Ook de witte string die ze eronder aan had, verdween. ‘Open je benen eens een beetje’ vroeg Bart. Sara opende haar benen en Bart keek naar het mooiste poesje dat hij ooit gezien had. Het was een perfecte perzik. Een mooie schede waar geen lipje uitstak. Er boven prijkte een klein streepje blond schaamhaar, maar je moest héél goed kijken om het te zien. Hij vertelde Sara dat ze zich goed verzorgde. Sara moest hierom lachen en bedankte Bart. Toen nam hij twee houten spateltjes en opende voorzichtig het hemelse poesje. Dit ontlokte een klein gekreun bij Sara, en Bart interpreteerde dit als aanmoediging. Toen het kutje voldoende geopend was stak hij er een vinger in en onderzocht het liefdesgrotje. Hij keek naar het gezicht van Sara, en zag dat ze met gesloten ogen aan het glimlachen was. Onder haar strak topje kon hij ook 2 kleine stijve tepeltjes waarnemen. Hij besloot zijn stoute schoenen aan te trekken en plaatste zijn hoofd tegen het spleetje. Langzaam stak hij zijn tong uit, en likte het klitje dat net zijn hoofdje naar buiten stak. Sara schrok en zei ‘He wat doe je nu’. Bart had niet op deze reactie gerekend en vertelde dat ze hem uitermate opwond en dat hij besloot zijn kans te wagen. Sara keek naar de broek van Bart en zag daar inderdaad een enorme bobbel op de plaats van zijn kruis. ‘Ok’ zei ze, ‘Je mag verdergaan, maar alleen als ik jou ook mag onderzoeken’. Bart vroeg niet liever en hij nam de plaats van Sara in op de tafel. Ze opende langzaam zijn broek en liet die zakken tot op zijn enkels. Ook de boxershort vloog naar beneden en zijn stijve leuter sprong als een balpenveertje naar boven. Ze nam de piemel in haar hand en deed de voorhuid langzaam naar beneden. Bart kwam in lichte extase en kreunde zachtjes. Ze onderzocht zijn eikel, zijn balzak en zelfs zijn anus. Op een bepaald moment stak ze zelfs haar vinger een klein beetje in zijn kontje. Dit was best wel een prettig gevoel. Sara kwam toen naast hem liggen en ontdeed zich van haar topje. Man man man wat had ze stevige tietjes, ze droeg zelfs geen behaatje. Ze omarmden elkaar en de 2 geile lichamen vloeiden in elkaar over. Als ware het pure symfonie gleed zijn piemel in het grotje van Sara. Zachtjes neukten ze elkaar en kusten elkaar overal. Vooral de kleine harde tepeltjes kregen veel aandacht van Bart. Terwijl hij haar neukte wreef hij met zijn vingers over haar klitje, wat haar al snel deed klaarkomen. Ook bij Bart duurde het niet lang of hij ging komen. Hij waarschuwde Sara en ze kwam voor hem zitten. Met twee handen pompte ze zijn leuter langzaam af, tot hij al schokkend klaarkwam. Grote melkkleurige slierten zaad ontsnapten met een grote snelheid uit zijn eikel. Met open mond vangde Sara deze op en slikte ze gretig door. Ze likte zijn eikel volledig proper terwijl ze zijn ballen en rectum masseerde. Barts lul verslapte niet door al die aandacht zodat hij besloot om haar nogmaals te neuken, maar nu in haar kontje. Ze boog zich over de tafel, en met wat vaseline uit de hulpkoffer als glijmiddel, stootte hij hard in haar anus. Ze schreeuwde het uit van de pijn, maar al snel werd de pijn plezier, puur erotisch genot. Weer duurde het niet lang voor Bart klaarkwam en andermaal spoot hij zijn tweede, ietwat mindere, lading in haar mond. Ze kuisten elkaar af met wat kleenexjes en kleedden elkaar weer aan. Toen ze naar buiten stapten vroeg de hoofdverpleger of het al iets beter ging met Sara. ‘Ja hoor’, zei ze, ‘mijn hoofdpijn is volledig verdwenen, ik heb een schitterend drankje ervoor gekregen’ glimlachte ze. Toen verdween ze samen met Bart terug naar buiten. Bart nam zijn plaats in zijn ploeg terug in, en Sara ging weer voor het podium staan.