Hilde spookte de rest van de week door mijn hoofd. Ze deed mijn tentamen mislukken en studiegenoten afvragen welke meid van de vereniging mij betoverd had. Ik ontkende natuurlijk vurig heerlijk gepijpt te zijn door een gereformeerde boerenmeid met spekwangetjes en een fors achterwerk. Liefst had ik haar die zondagavond al gelijk gebeld, maar ik wist mij in te houden en wachtte tot dinsdag. We spraken af dat ik zondag zou komen, dan zou ze zogenaamd ziek zijn en als enige thuis zijn – met haar zeven broertjes en zusjes was dit de enige mogelijkheid om alleen thuis te zijn. Ze gebood mij niet aan te bellen, maar via de stal naar binnen te gaan. Alles goed en wel afgesproken wachtte ik getergd tot het zondag was.

Op zondagmorgen begaf ik mij niet zogenaamd, zoals afgesproken met mijn ouders, naar de kerk om het woord des Heeren te ontvangen, maar naar een boerderij buiten het dorp om Hilde mijn vlees te laten ontvangen. Mijn fiets zette ik op een afstandje en vanachter beschutting wachtte ik tot het gezin naar de kerk vertrok – Jezus, wat een stoet! Ze waren amper uit het zicht verdwenen of ik begaf mij naar de boerderij, zo onopvallend mogelijk zodat de buren het niet zouden zien. Als stadsjongen wist ik niet de weg op zo’n boerderij, dus doolde ik wat rond voordat ik de stal met koeien vond. Enigszins bevreesd voor een achtergebleven zusje of broertje keek ik goed om mij heen. Wat zag ik daar? Ik naderde en zag Hilde bezig met een koe. Met een soort zalf behandelde of schoonde ze de uiers van een koe, maar haar ogen waren gericht op mij. ‘Hoi’ zei ze verlegen, en zoende mij kort. ‘Kom maar naast mij zitten, voel maar.’ Ze nam mijn hand en liet het over de gladde uiers glijden, mij ondertussen bronstig aankijkend. Al snel sloeg ik mijn andere arm om haar heen en liet m’n vingers in haar buste glijden. We zoenden vurig, een wederkeer tot die vorige zondag, alsof de tijd ertussen een seconde had geduurd. Al zoenend lagen we in het hooi, maar Hilde vond het bij de koeien geen geschikte plek om ‘het’ te doen. Ze nam me aan de hand naar het woonhuis, naar de logeerkamer waar een tweepersoons bed stond. Onverwacht dominant duwde ze me op het bed en kroop bovenop mij, met haar karakteristiek gegiechel de knopen van haar blouse losmakend. Haar shirt en beha trok ze uit, maar haar sjaal hield ze om – gek genoeg een geil gezicht, het truttig gereformeerde hangend tussen haar volle borsten. Mijn handen kneedden de borsten en stevig drukte ze haar billen op mijn lul. Er was geen ontkomen aan, ik kon niet ontsnappen. Met moeite wisten we ons te ontdoen van onze kleding: we lagen nu poedelnaakt. Hilde zoende mij nog steeds, maar ging nu rechtop zitten en gromde brutaal ‘je gaat mij neuken, nu!’ met haar ene stevige hand steunde ze op mijn borst, terwijl de andere mijn lul rechtop zette. Voorzichtig liet ze de eikel tussen haar schaamlippen glijden, het Heilige der Heilige binnen, tot aan mijn stam. Omdat ze zo nat was, gleed het makkelijk en neukten we de sterren van de hemel, hevig kreunend. Niemand was thuis en de buren zaten op honderd meter afstand, dus niemand die ons hoorde. Hilde’s billen kletsten op mijn bovenbenen en het bed kraakte als een gek, maar dat deerde ons niet: wij neukten elkaar de hemelen in, zij als ervaren ruiter en ik als briesend paard. Het duurde dan ook niet lang voordat ik schokkend klaarkwam, mijn heupen naar boven drukkend zodat haar schede volledig gevuld was door mijn staaf. Hijgend rustten we uit: ik merkte dat ze zweten, maar toch koud aanvoelde. Ik sloeg daarom mijn armen om haar heen en drukte mij tegen haar aan, waardoor mijn lul weer stijf werd. Nu nam ze mijn staaf in haar mond en pijpte onwennig maar gepassioneerd, waarna ik haar befte en in het missionarissen standje eindigden. De tijd vloog en op hetzelfde moment dat ik voor de derde maal mijn zaad in haar spoot sloeg de klok twaalf uur – de kerk was voorbij, en ik moest ‘m uit de voeten maken.