De ruime twee verdiepingen tellend appartement aan de singel was prachtig ingericht. Zijn vader en moeder dreven in de PC Hoofdstraat een kleding winkel. je kon zien dat ze veel poen verdiende. Martijn was hun enige zoon van negen een hele knappe jongen. Zijn ouders waren al over de vijftig of Martijn was een laat geboren zoon of ze hadden hem aangenomen. Hij leek niet op zijn moeder nog op zijn vader vond ik. Martijn had alles eigenlijk wat zijn hartje begeerde. Je kon het zo gek niet bedenken of hij had het wel. Negen verschillende soorten witte gympen dat typeert een beetje het geheel. Ik kan niet eens hun woning inrichting beschrijven je kan zeggen dat elk hoekje of waar je ook kwam zo goed was ingericht dat je kon zeggen dat de intimiteit en grootste luxe of goed op elkaar was afgestemd. Het huis had een Romeinse uitstraling in de huiskamer kwam je echt helemaal tot rust. Het is goed om je te omgeven met spullen waar je van houdt. Nu dat was dan wel gelukt. Oppassen was gewoon een plezier en zeker op Martijn. Hij kon zichzelf wel vermaken maar mocht nooit alleen zijn. Voor een negenjarige jongen was Martijn werkelijk heel zelfstandig. Hij was slim je kon eigenlijk leuk met hem babbelen. Ik was vijftien en via een tante in contact gekomen met de familie " de Vries ". Ik had voor een maand een rooster dat steeds zou worden afgestemd op mijn schoolactiviteiten. Tenminste na tweeweken als Martijn mij als zijn oppas accepteerde. Ik mocht daar huiswerk maken indien nodig. Na een week kon ik al heel goed met Martijn omgaan. Dat kwam eigenlijk door de eerste dag. Dat zat zo! Ik kwam om zesuur toen de werkster vertrok het oppassen begon. Martijn zat op zijn kamer. Ik stelde mij aan hem voor nadat ik met verwondering van vijf tot zes in gezelschap van de werkster het appartement had bewonderd. Martijn moest om achtuur naar bed. Daar moest ik voor zorgen. De werkster die ook lang op hem had opgepast vertelde mij al, acht Martijn is een heel makkelijk jochie. Nooit geen problemen. Toen ik hem precies om achtuur die avond aanmoedigde om naar bed te gaan, keek hij mij aan. David jij brengt me toch naar bed. Ja natuurlijk breng ik jou naar bed Martijn. Zo liep ik achter hem aan naar zijn werkelijk prachtige slaapkamer. Martijn kleedde zichzelf uit en met een precisie vouwde Martijn zijn shirt op legde die keurig in zijn kast. Ik was in de stoel gaan zitten had mijn voeten op het voetenbankje gelegd en keek toe hoe Martijn keurig zijn kleding opruimde, kleding voor de andere dag klaarlegde. Ik had al opgemerkt dat dit jochie perfect gebouwd was. Hij had een hele mooie body. Ook zijn schouders, naast dat hij een heel knap koppie had. Toen hij zijn broek uittrok in zijn onderbroekje rondhuppelde dacht ik even dit kan gewoon niet waar zijn. Martijn had in zijn boxershort een piemel voor een jongen van negenjaar die voor een jongen van vijftienjaar helemaal niet zou misstaan. Dat was me al opgevallen. Maar omdat Martijn een wijde broek droeg, dacht ik even bedrogen te worden. Blijkbaar heb ik te opzichtig gekeken maar het slimme jochie had het donders goed door. Hij trok niet gelijk zijn nachtkleding aan, maar wipte op de armleuning van de stoel en ging even uitgebreid tegen mij aanhangen. David heb ik het netjes opgeruimd. Ja heel netjes Martijn. Ik kreeg gewoon een droge strot toen ik zijn piemel in zijn boxershort zag. Nee niks hij was negenjaar dus raakte ik hem met geen vinger aan. Maar Martijn had toen al besloten dat ik zijn oppas mocht blijven. Jaren bleef deze verwondering bestaan. Toen ik mijn studie op de Vrije Universiteit begon was ik nog zijn oppas. Ik verdiende behoorlijk goed. Nu hoefde ik Martijn niet meer naar bed te brengen, vierde zijn zestiende verjaardag mee. Martijn deed het goed op het Amsterdams lyceum Gymnasium. Martijn had zichzelf ontwikkeld als een leuk lieve knul, waarmee ik hele diepgaande gesprekken kon voeren. Die vrijdag na zijn zestiende verjaardag moest ik weer oppassen. Eenentwintig waar ik meteen mijn vijfjarige jubileum oppassen op Martijn kon gaan vieren. De jaren waren omgevlogen. Mijn verwondering was niet minder voor de opbloeiende Martijn geworden. Hij was echt een hele knappe zeer aantrekkelijk jongen. Zo zelfverzekerd schoon een perfectionist. Ik was geen oppas maar meer gezelschap voor Martijn geworden. David riep Martijn toen ik voor de televisie zat te kijken naar een film. Mmm bromde ik. Kom even als je wil. Die donderstraal wist allang dat ik hem een prachtige jongen vond. Niet dat ik gek op hem was of homoseksuele gevoelens voor hem had. Wat is er Martijn, toen ik om de hoek van zijn kamer kwam kijken. Zou jij een aantal foto's willen maken David. Van jou vroeg ik hem. Ja van mij met de nieuwe zomercollectie van de zaak. Jij kan toch wel fotograferen David. Jawel dat wel. Hij gaf mij zijn speciale fotocamera. Ja niet de hele collectie David maar een deeltje. Ik ging zoals altijd wachtend zitten op zijn stoel voeten op het krukje. Martijn garderobe-kamer in. Wipte van daaruit op de leuning van de stoel. Zo vroeg ik hem. De adem werd mij haast weer ontnomen. Zwemcollectie David. Zijn prachtige lijf in die zwembroek was zo prachtig. het staat je prachtig Martijn. Prachtige stof Martijn. Ja ik ben er ook helemaal wegvan David. Hij maakte de foto's. Toen hij een nieuwe boxershort had aangetrokken maakte ik die foto's ook. Nu nog een van een hemd David. Hij liet mij het hemd zien een speciale uitgave van Yaeger die een beperkte oplage van dit hemd had gemaakt. Prachtig Martijn. Wil je ook foto's hebben David dan zet ik ze straks op schijf. Ja graag heel graag. David riep Martijn, toen hij zichzelf omkleedde om het hemd te showen voor de foto, ja antwoordde ik. Mag ik je iets vragen. Ja natuurlijk. Ik wil wel een eerlijk antwoord. Ben je gek op me. Nee niet hoezo. Ik wachtte niet gaf hem een aanvulling. Als je bedoeld dat ik met je naar bed zou willen Martijn is dat neen. Maar je bent gewoon een hele knappe jongen. En wat meer David. Je hebt een hele grote lul denk ik. Is dat jou eerlijke antwoord. Ja dat is mijn eerlijke antwoord. Hij kwam vanuit de garderobe kamer zijn slaapkamer weer binnen. Hij had alleen het hemd aan. Nee Martijn zo maak ik geen foto van je, denk er niet aan. Het hemd hing tot net ver zijn navel. Verder had hij niks aan. En vroeg Martijn. Zijn werkelijk prachtige penis zou zonder meer kunnen dienen als model voor elke kunstpenis. Prachtig testikels. Maar ook een hele grote penis die werkelijk perfect was. Net als alles bij hem perfect was. Wonderschoon Martijn. Hij wipte op de leuning van de stoel. Ging bij me zitten. Hij lachte grappig. Gek hee David. Nee hoezo. Maar het is wel jammer Martijn. Wat jammer David. Nu heb ik niks meer te dromen. Ik wel David. Dus jij pakt mijn droom af, nieuwsgierigheid, maar bewaard jou droom. Ja david, wand mijn doorm is namelijk niet te verwezenlijken. Wil je mij naakt zien Martijn. Nee dat niet. Ik wil met je naar bed. Maar je hebt net gezegd David dat jij geen homoseksuele gevoelens voor mij hebt. Martijn kon alles krijgen wat hij wilde. Hij kon ook iedereen ontroeren. Er zullen velen zijn geweest ook al hadden ze geen homoseksuele gevoelens, maar biseksuele, die graag het bed een keertje met hem zouden hebben willen delen. Het was gewoon een prachtige jongen. Lief, aantrekkelijk, knap. Perfect zoals ik al weergaf. Jou droom Martijn. Ja al vanaf mijn negende. Dat wist ik niet. Of je hebt het verdrongen David. Ja dat kan ook. Wil je mijn droom dan verwezenlijken David. Dan krijg ik er vast spijt van Martijn. Waarvan David. Van ons. O ja waarom dan. Nou dan wil ik je vasthouden, niet meer verliezen Martijn. Met zijn hemd aan, verder naakt bleef hij zitten dacht met mij mee. Wil jij dat Martijn. Ik denk het niet David. Nou daarom. Jammer dat ik je droom heb afgepakt David. Geeft niet Martijn.