Aan de rand van een groot en donker bos, hier ver vandaan, ( waar precies weten we helaas niet) woonde eens een arme houthakker, die dat bos, eigendom van de koning, moest onderhouden. Deze houthakker had geen vrouw meer, die was lang geleden overleden aan ernstige orgastische deficiëntie. Hij had ook een dochter, die altijd een rood mutsje droeg, en daarom door iedereen Roodkapje werd genoemd. Met het loon dat hij voor zijn werk van de koning ontving kon hij net genoeg eten, drinken en soms wat kleding voor hen twee kopen. Doordat de hut van de houthakker wat afgelegen stond, had Roodkapje nog geen vriendje, maar wel een computer met internet. Op een dag toen Roodkapje s`ochtends haar computer aanzette, zag ze dat op de taakbalk een lampje knipperde. Eerst dacht Roodkapje dat het weer zo`n vervelende herinnering voor een update was, maar toen ze het lampje aanklikte met haar muiswijzer bleek het de waarschuwing te zijn dat ze mail had, geen spam, maar dit keer van haar oude Oma. Oma woonde aan de andere kant van de grote open plek, en had daar een oud huisje waar ze alleen woonde. Ze las: Ha die lieve roodkapje, ik ben een beetje ziek, wat grieperig, en heb daardoor geen boodschappen kunnen doen. Wil jij mij shoarma met sla komen brengen? Roodkapje mailde terug dat ze straks boodschappen ging doen en dan ook Oma`s boodschappen mee zou nemen en langs zou komen brengen. Toen Roodkapje wat gechat had en haar vrienden en vriendinnen gemaild had, deed ze haar computer uit, deed haar rode capuchon om, pakte haar rieten mandje en liep het bospad af in de richting van de supermarche. (Wellicht speelde het verhaal zich af in het oude Frankrijk?) Daar haalde ze de boodschappen die ze de komende dagen nodig had, betaalde met vaders pinpasje, en vervolgde haar weg richting Oma`s huis langs het smalle donkere binnenpad richting de grote open plek. Roodkapje werd in het donkere bos echte een beetje angstig, overal hoorde ze geluiden, en dacht aan de waarschuwing van haar vader: “in het bos zitten wilde dieren, loop niet door het donkere deel van het bos, loop liever iets om” Roodkapje zei eigenwijs en overmoedig als alle tieners, ”ik ben niet bang voor de wilde dieren, en zeker niet voor de grote boze wolf. Als ik die tegenkom, schop ik hem tegen zijn ballen en ren hard weg.” Nu puntje bij paaltje kwam kreeg ze het echter wel een beetje benauwd in het enge en dichte donkere bos. Het was af en toe net, of ze iemand achter een boom zag wegschuilen, maar als ze dan bij die boom kwam, was er niemand te zien. Daar schemerde reeds door de dichte begroeiing de grote open plek, en weldra zou het veilige huisje van Oma in zicht komen. Plots en volkomen onverwacht sprong de grote boze wolf achter een dikke boom vandaan en brulde “Roodkapje, waar ga jij naar toe? “ Benauwd en sidderend van angst antwoordde ze “ ’k ga naar Oma shoarma brengen, in het bos, in het bos” Nikstervan, brulde de wolf, k`zal eens zien of jij niet bang bent, zeg het gebed van de verscheurde maagdvliesjes maar op, je gaat eraan geloven!” Roodkapje schrok zich wild en was haar opsnijderij van het schoppen tegen de wolf zijn testikels al helemaal vergeten. Ze viel op haar knieën, en schreide angstig “ O, meneer wolf, eet me asjeblieft niet op, verscheur me niet” “Hahaha” lachte hij, “Roodkapje, het enige dat verscheurd wordt is je maagdvlies, ga maar vast liggen.” Maar Roodkapje, die te overdonderd was om te verstaan wat de wolf brulde, begon te huilen, ”O, meneer wolf, alstublieft, ik ben nog maar zo jong, nog maar net 16 jaar, toe laat me leven, laat me een vriendje en verkering krijgen en daar mijn maagdelijkheid aan verliezen!” De wolf lachte “Hahahahaha, die Roodkapje, ik ga je de beurt van je leven geven, na mij zal je geen vriendje meer vinden die je dezelfde bevrediging kan geven.” De wolf schopte zijn rafelige broek uit die met een touw om zijn middel opgehouden werd, en wreef de grote glimmende eikel van zijn dikke lange wolvenpik vergenoegd tussen zijn voorpoten. Hij greep Roodkapje bij haar rode cape en trok haar naar zich toe. Hij greep haar bij haar middel en scheurde de cape van haar hals. Roodkapje gilde, maar de wolf zei “doe geen moeite, niemand kan je horen” Hij stak een van zijn grote nagels achter de halsopening van Roodkapje`s kleedje en scheurde met een grote ruk de hele voorkant open. Met de poot die hij achter om haar middel had, trok hij het jurkje van achteraf van haar schouders, en daar stond Roodkapje in slechts haar verleidelijke kanten tienerlingerie. De wolf was even geraakt door de prille schoonheid van het tienermeisje, nam haar in zijn voorpoten en kuste haar teder en innig. Roodkapje was aardig onder de indruk van de wolf, maar begon toch langzaamaan te begrijpen dat de wolf iets anders wou dan haar opeten. Ze raakte ondertussen lichtelijk opgewonden door de geile kussen van de wolf met zijn lange tong, en sloeg opgehitst een arm om zijn harige smalle middel. Hierdoor aangemoedigd rukte de wolf het BHtje van Roodkapje los, en ontblootte zo haar lekkere stevige kleine tienertietjes. Tussen het kussen door gaf hij af en toe een lik met zijn grote natte tong over haar tepeltjes, die zich prompt oprichtte, en langzaamaan begon Roodkapje te ontdooien. Met haar hoofd achterover in haar nek genoot Roodkapje van die opwindende lange warme vochtige tong over haar lekkere lijfje, hier had ze in stilte eigenlijk stiekem van gedroomd, en vroeg zich af wat zijn volgende stap zou zijn. De wolf nam alle tijd om alle lekkere plaatsjes van haar goddelijke tienerlichaam te likken en te strelen, en verlustigde zich aan het lekkere lijfje van de van geilheid kronkelende Roodkapje. Hij stroopte haar slipje af en likte haar zijen, billen, bilspleetje, borsten, haar heupen, haar vlakke buikje, haar oksels, haar dijen, omcirkelde haar sexy naveltje. ( Wellicht speelt het verhaal toch in het oude Frankrijk, alleen Franse meisjes hebben zo`n grote navel ) De wolf viel toen hij genoeg gelikt had op zijn knieën en stak genietend en snuffelend zijn lange vochtige wolvensnuit met de driehoekige zwarte neus tussen Roodkapje`s dijen tot tegen de buitenkant van haar schaamlipjes aan. Roodkapje die aardig opgewonden raakte was de angst voor de wolf nu geheel kwijt en greep de wolf bij zijn grote harige oren en stuurde zijn natte snuit in de richting van haar met rood haar begroeide spleetje. Daar kon de wolf zich door de heerlijke geur van haar kutje niet meer beheersen en likte met lange halen zijn lange tong door Roodkapje`s vochtige doosje. Al snel had hij haar gloeiende en kloppende kleine klitje gevonden, en gaf dat even extra aandacht. Ook het malse gaatje tussen haar billen werd niet vergeten, het kostte de wolf geen enkele moeite alle lekkere plekjes te bereiken met zijn lange tong. Roodkapje zakte door al dat heerlijke gelik krachteloos door haar trillende knieën en ging achterover op de resten van haar rode cape liggen. Gestaag likte de wolf door, en na enige tijd begon Roodkapje met haar heupen te schokken en begon haar hoogtepunt op te bouwen. Roodkapje haalde diep adem, en kwam even later sidderend en schokkend klaar. Nog voor ze tot rust kon komen, drong de wolf haar benen omhoog en haar knieën langs haar oren, en drukte zijn lange dikke wolvenlul diep ik Roodkapje`s kleine tienerkutje. Huilend van eerst pijn maar even later van genot drukte Roodkapje haar kutje omhoog om de wolf diep in zich te ontvangen, en voelde de enorme lul van de wolf tegen haar baarmoedermond aanstoten. “Oh, lekker geil wolfje, mijn groot harig beest, mijn lekkere grote neuker, stoot lekker diep met je dikke lul in me” was het geluid dat Roodkapje in de vervoering van haar genot in de wolf zijn oor fluisterde. Hierdoor raakte de wolf zodanig opgewonden dat er ook voor hem geen terug meer was, en blaffend en huilend kwam hij, lange stoten kleverig wolvensperma in Roodkapje`s kutje jagend klaar. Uitgeput zakte hij door zijn voorpoten en lag languit met zijn volle gewicht op de kleine Roodkapje. Deze kreunde onder het gewicht van de wolf en voelde zich intens bevredigd en genomen. Hij streelde zachtjes haar rode kuthaartjes en kuste haar liefdevol, en liet zich op zijn zij in haar armen glijden. Ze kriebelde met haar nagels zachtjes de wolf over zijn snuit, tussen zijn oren en over zijn scrotum, en genietend lag de wolf met dichtgeknepen ogen in haar armen. Opeens klonk er het gekraak van takken, en met het zien van een firmament van sterretjes zonk de wolf weg in bewusteloosheid, veroorzaakt door een welgemikte mep met de honkbalknuppel van Oma. “ Zo, net op tijd,” zei deze. Geschrokken zei Roodkapje “Oma, wat doe je nu!” “Heb ik je net nog kunnen redden van die afschuwelijke wolf!” zei Oma. Roodkapje begon te huilen, en schreide “ Jullie weten helemaal niet hoe lief en teder hij is, jullie laten je opjutten door die oude verhalen, maar ik heb ervaren hoe hij intussen veranderd is!” “Ja”, zei Oma, “kijk hoe jullie erbij liggen, wat had ik anders moeten denken dan dat hij je verslinden zou?” Roodkapje keek vertwijfeld naar haar poesje, en zag het sperma van de wolf uit haar doosje lekken. Ze wees erop en zei “kijk, Oma, zo zit het dus!” Bedremmeld stond Oma naar het sperma uit de kut van Roodkapje te kijken en begon zich bewust te worden van wat er tussen die twee gebeurd was. “Tiens, wie had dat ooit kunnen denken, zo`n geile wolf!” zei ze. Plots kreeg ze een idee, “ik zal het wel weer goed maken!” Oma snelde naar haar huisje en haalde een washandje en een kom koud water met ijsblokjes, en begon hiermee de dikke bult op de kop van de wolf te deppen. Roodkapje zat daarbij op haar knieën, de kop van de wolf op haar schoot. Even later opende de wolf zijn ogen en knipperde pijnlijk naar het licht, en vroeg kreunend “ Wat is er gebeurd?” Roodkapje legde de situatie uit, en de wolf zei “Je begrijpt wel, Roodkapje, dat we dit spelletje niet meer in deze buurt spelen, hè?” Roodkapje is in de tussentijd wel wat ouder geworden, en een stuk sexy-er, Daarom is de foto van dit verhaal niet van de tiener Roodkapje, maar van de twen Roodkapje